Беларуская Служба

Рэдакцыйная кухня: гатуем смачную спаржу (ПАКРОКАВЫ РЭЦЭПТ)

19.05.2020 19:56
Каб захаваць смак і пругкасць, гародніну рыхтуюць зусім нядоўга. 
Спаржа з вяндлінай і яечняй цалкаміБеларукая служба Польскага радыё/radyjo.net

Сёння ў кулінарнай рубрыцы раскажам пра агародніну, якая ў Беларусі, наколькі нам вядома, не вельмі папулярная. Але вось у Польшчы яна здабывае ўсё шырэйшае кола прыхільнікаў. Сёння, сябры, галоўным героем кулінарнай рубрыкі будзе спаржа.

Дарэчы, спаржа, якую раней называлі аспарагусам, была вядомая яшчэ ў антычныя часы ў міжземнаморскім рэгіёне.

Нягледзячы на ​​невысокую пажыўную каштоўнасць, спаржа вельмі багатая разнастайнымі мікраэлементамі. Яна наўрад ці надоўга спаталіць голад, але ў якасці вітамінавай дабаўкі будзе вельмі дарэчы. Асабліва шмат у спаржы калія і вітаміна А. Апошні неабходны для здароўя скуры, пазногцяў і валасоў.

Спаржу можна ёсць як сырой, так і пасля тэрмічнай апрацоўкі. Каб захаваць смак і пругкасць, гародніну рыхтуюць зусім нядоўга. Пасля гэтага яе можна дадаць у салату, суп альбо падаць як гарнір. Асобныя віды спаржы, напрыклад, белую, прынята кансерваваць.

Перад падрыхтоўкай скурку з парасткаў чысцяць. Самую ніжнюю, шчыльную частку парастка, звычайна не ядуць і адразаюць. Вярхушка з лісточкамі наадварот – вельмі далікатная і прыемная на смак. Зялёную спаржу можна есці амаль без абірання – можа крыху пачысціць ніжнюю, больш валакністую частку.

Белая і зялёная спаржа – гэта амаль тое ж самае. Белая спаржа – гэта парасткі, якія знаходзяцца ў зямлі. Зялёная – гэта парасткі аспарагуса, якія ўжо з зямлі выйшлі. Гурманамі найбольш цэніцца белая спаржа.

А сёння, сябры, прыгатуем спаржу з вяндлінай і яечняй цалкамі. Гэтая страва вельмі смачная, пажыўная, карысная і хутка гатуецца.

І так, порцыя на аднаго чалавека.

Бяром невялікі пучок зялёнай спаржы – прыкладна 7-8 штук. Абіраем валакністую частку, мыем і варым у падсоленай вадзе 7-8 хвілін. На вялікую патэльні разаграваем сметанковае масла, кладзем адвараную спаржу, на спаржу – дзве-тры скібачкі сыра, каб ён прыкрыў нашу агародніну. Побач кладзем скручаныя ў трубачкі скрылікі вяндліны – некалькі штук, якія раней абсмажылі на залацісты колер, і ўбіваем два-тры яйкі. Соль і перад па смаку.

Закрываем патэльню крышкай і сочым, каб сыр растапіўся, а нашы яйкі падсмажыліся. Толькі бялок павінен падсмажыцца, жаўток павінен застацца вадкім. І падаем на талерцы!
Паспрабуйце, сябры, атрымліваецца вельмі смачна і элегантна!

Смачна есці!

Валеры Саўко

Больш на гэтую тэму: Лыжка і відэлец