Гістарычнае відовішча пад адкрытым небам пад Грунвальдам адбылося ў 27-ы раз у гонар гадавіны знакамітай бітвы. Як і ў мінулыя стагоддзі, польска-літоўскія сцягі трыўмфавалі.
Тысячы гледачоў, якія назіралі за рыцарамі пяхоты і вершнікамі, падбадзёрвалі ўдзельнікаў са схілу манументальнага ўзгорка, нягледзячы на дажджлівае надвор'е.
Ві на поле Грунвальдскай бітвы
Поле бітвы ў суботу ўяўляла сабой агароджанае поле, дзе адбываліся сцэны, вядомыя з хронік Яна Длугаша. Быў паказаны напад тэўтонскіх рыцараў на памежную вёску і адпраўка каралём Уладзіславам Ягайлам позвы рыцарам у ваенны паход.
Побач з каралём Ягайлам ваяваў князь ВКЛ Вітаўт са сваімі рыцарамі.
Рэканструктары ўзнавілі асноўныя эпізоды самой бітвы: падняцце двух аголеных мячоў тэўтонскім пасольствам, страту і вяртанне палякамі сцяга з белым арлом, напад на тэўтонскі лагер і смерць вялікага магістра Ульрыха фон Юнгінгена.
На відэа з поля бою выносяць цела вялікага магістра:
Як заўсёды, рэканструкцыя была поўная відовішчных элементаў — баёў на мячах, атак лучнікаў, гарматнага агню і конных атак.
Паводле папярэдніх ацэнак, рэканструкцыю наведала 40-50 тысяч чалавек.
Беларумы ў Грунвальдзе
Сярод гледачоў лунаў бел-чырвона-белы сцяг, які прывезлі беларусы з Варшавы. Гісторык Яўген Дудкін кажа, што беларусам важна быць у Грунвальдзе, бо гэта частка іх гісторыі:
- Якая адказвае на пытанне, якім чынам можна разам абараніць сваю краіну аб’яднаўшыся і знайшоўшы саюзніка, які таксама пакутуе ад супольнага ворага. Тады гэты быў Тэўтонскі ордэн. Нашы продкі аб’ядналіся з палякамі і перамаглі войска, адно з самых сучасных таго часу. Нашы продкі змаглі аб’яднацца. Нават калі першы этап бітвы сведчыў пра паразу, усё ж трэба верыць у перамогу. Як смаленскія палкі трымацца да апошняга, давяраючы астатнім, хто можа прыйсці ў апошні момант і пераламіць ход бітвы. Гісторыя Беларусі пачынаецца не ў 2020 годзе, а стагоддзі раней. Перамогі былі не толькі ў 2020 годзе, яны былі і ў 1410 годзе. Менавіта перамогі, не паразы. І гэта нам трэба ведаць.
Удзельнікі рэканструкцыі жылі пад Грунвальдам некалькі дзён, ствараючы вёскі, падобныя да пасялення з часоў Грунвальдскай бітвы:
Прысутныя маглі наведваць вёску выміраючых прафесій:
Рыцары сыходзяць з поля бою: