Беларуская Служба

Лёгкаатлетка Марыя Жодзік: Я не хачу вяртацца ў Беларусь, шанцаў, што там нешта зменіцца, няма

22.09.2025 10:56
Марыя Жодзік, беларуска па паходжанні, якая цяпер выступае за Польшчу, здабыла срэбны медаль у скачках у вышыню на Чэмпіянаце свету па лёгкай атлетыцы ў Токіа.
Марыя Жодзік пасля здабыцця медалю на Чэмпіянаце свету ў ТокіяPAP/Adam Warżawa

— Я не хачу вяртацца ў Беларусь. Я ўжо прыжылася ў Польшчы. Там яшчэ нейкі час таму была надзея, што нешта зменіцца, але цяпер мне здаецца, што шанцаў на гэта ўжо няма, – сказала Марыя Жодзік у інтэрв'ю парталу sport.interia.pl.

Марыя Жодзік, адзіная польская медалістка чэмпіянату свету па лёгкай атлетыцы ў Токіа. Тры гады таму Марыя вырашыла пакінуць Беларусь пасля расійскага ўварвання ва Украіну, каб працягваць спартыўную карʼеру ў Польшчы.

Яе поспех – гэта вынік моцнай псіхікі і рашучасці, і яна плануе працягваць развіваць сваю карʼеру, рыхтуючыся да наступных спаборніцтваў на міжнароднай арэне, гаворыцца ў матэрыяле.

28-гадовая спартсменка паказала, наколькі моцная ў яе псіхіка. Спаборніцтвы па скачках у вышыню, у якіх яна стала віцэ-чэмпіёнкай свету, былі прыпыненыя на гадзіну — дождж перашкодзіў спартсменкам, выбіўшы іх з рытму. Аднак гэта не спыніла Жодзік.

Адразу пасля таго, як Расія напала на Украіну, Жодзік вырашыла зʼехаць з Беларусі, гаворыцца ў матэрыяле. Спартоўка разумела, што яе радзіма, якая супрацоўнічае з рэжымам Уладзіміра Пуціна, верагодна, будзе адхіленая і доўга не зможа зʼяўляцца на міжнароднай арэне, а яна хацела працягваць займацца спортам. Таму яна зʼехала ў Польшчу, бо мела польскія карані.

— Гэта сапраўды была для мяне складаная сітуацыя. Я апынулася перад выбарам, якога насамрэч не павінна была рабіць. Аднак цяпер я жыву ў Польшчы. Тут я жыву і тут планую сваё жыццё. Таму я ўжо не гляджу на гэта так, што я нешта страціла. У Польшчы ў мяне цудоўныя сябры. Усё, што я хацела дасягнуць у жыцці, я зрабіла сярод палякаў і ў Польшчы, – сказала Жодзік.

У Беларусі ў Марыі засталася сямʼя. Нядаўна ў Польшчу пераехала яе сястра. На пытанне, ці вернецца яна калі-небудзь на радзіму, яна адказала так:

— Я хацела б калі-небудзь паехаць туды да бацькоў. Аднак я не думаю, што я хацела б там жыць. Цяпер я бачу сябе толькі ў Польшчы. Тут я хачу планаваць сваё жыццё. Я думала, што мне будзе цяжэй, калі я пакіну радзіму. Аднак усё атрымалася вельмі натуральна, і ў Польшчы я адчуваю сябе як дома. Таму ў мяне няма патрэбы вяртацца ў Беларусь.  

Год таму Марыя была надзеяй Польшчы на паспяховы старт на Алімпійскіх гульнях у Парыжы. Аднак вынік Марыі ў Францыі быў слабым.

– Я яшчэ, напэўна, не была тады гатовая на высокія скачкі. Акрамя таго, было шмат іншых фактараў, якія паўплывалі на гэта. Зʼявіліся таксама праблемы са здароўем. Усё гэта наклалася і сапраўды прывяло да слабага старту, – сказала яна.

«Цяпер я хачу застацца на п'едэстале»

Марыя распавяла, як настройвалася маральна на добры вынік у Токіа:

— Я старалася захаваць добрую канцэнтрацыю. Без яе я не змагла б далей скакаць. Гэта было сапраўды вельмі цяжка. Я сядзела гадзіну і пераконвала сябе, што хутка буду скакаць і што хачу скокнуць два метры. Мне таксама даводзілася ўвесь час сагравацца. Сапраўды было цяжка захаваць той стан розуму, які быў да спаборніцтваў, каб падтрымліваць сваё цела ў тонусе. Аднак мне гэта ўдалося. Нават калі я два разы збіла планку на 2,00 м, я ўсё роўна верыла, што магу скокнуць на такую вышыню. Перад самім скачком я падумала, што павінна кантраляваць кожны свой крок. Гаворка ішла пра тое, каб не зрабіць гэтага занадта хутка. Трэба было таксама падняць сцёгны ўверх. І гэта ўдалося.

Для Жодзік медаль Чэмпіянату свету – гэта найвялікшы поспех у карʼеры. Яна не збіраецца спыняцца.

— Цяпер я буду хацець застацца на пʼедэстале, — заявіла Марыя, а ў наступным годзе яе чакаюць, калі дазволіць здароўе, чэмпіянат свету ў Торуні і чэмпіянат Еўропы ў Бірмінгеме.

Яна таксама пераадолела ў свядомасці пэўныя барʼеры, бо для многіх спартсменак мяжа ў 2,00 м бывае недасяжнай менавіта з-за псіхічнага падыходу.

— Здаецца, штосьці зараз лопнула ў маёй галаве. Я скокнула ўпершыню ў жыцці два метры і падумала: а чаму я не зрабіла гэтага раней? — сказала яна.

Цікава, што на трэніроўках Жодзік скача ў межах 1,80–1,85 м. Таму яна не ведае, на якія вышыні здольная.

— Аднак я думаю, што ў будучыні да гэтых двух метраў я магу дадаць яшчэ некалькі сантыметраў. Але ўсё павінна супасці ў адзін дзень, — прызналася яна.

За свой поспех у Токіа Марыя зарабіла 35 тысяч долараў (каля 125 тысяч злотых).

— Гэта мая самая вялікая выплата ў карʼеры. Спадзяюся, што цяпер мяне будуць часцей запрашаць на Брыльянтавую лігу. Я вельмі люблю гэтыя спаборніцтвы, – сказала Марыя, яна таксама падзякавала ўсім за віншаванні.

вх