Section01

marek hłasko

1934 - 1969

"Żył krótko, a wszyscy byli odwróceni" Piękny i tragiczny. Buntownik z wyboru. Głos swojego pokolenia. Symbol straconego pokolenia. Enfant terrible polskiej odwilży. Wygnaniec. Kaskader literatury. Legenda Marka Hłaski zaczęła się za jego życia.

Więcej

Marek Hłasko o sobie

Nie mam nic wspólnego z nihilizmem

- Trzy czwarte tego, co napisałem jest o ludziach, którzy się kochają, a ich największą tragedią jest, że nie mogą być razem – mówił Marek Hłasko w rozmowie z Barbarą Czekałową. (PR, 1958)

"Że wybrałem wolność? To idiotyzm!"

- Krążą plotki po Warszawie, że nie chce pan wracać do kraju, że wybrał pan wolność - mówiła Barbara Czekałowa w rozmowie telefonicznej z Markiem Hłasko w Paryżu. (PR, 1958)

Sam się wstydzę mojej twarzy

- Młodzi ludzie, którzy mają teraz po 17, 18 lat, nie wiem, jakie oni mogą przeżywać klęski, rozgoryczenia. Żadnego polotu, żadnej fantazji. Tylko tępe chamstwo. (PR, 1958)

Nie mam nic wspólnego z nihilizmem

- Trzy czwarte tego, co napisałem jest o ludziach, którzy się kochają, a ich największą tragedia jest, że nie mogą być razem. (PR, 1958)

Powiesić się albo stchórzyć

- Jeśli ktoś chce, żeby go traktowali na serio, to musi się powiesić, bo jeżeli żyjesz, to się czegoś spodziewasz. (PR, 1958)

Każdy pisze, jak potrafi

- Nie jestem cynikiem. Można mi zarzucić wszystko, ale ja nie piszę nieprawdy. A to, że prawdę w jakiś sposób wyjaskrawiam, to jest kwestia talentu. (PR, 1958)

Najpiękniejsza sprawa

- W filmie polskim jest dziwny podział pracy, bo marzenia filmowców przejęli urzędnicy. To jest najboleśniejsze, bo film to najpiękniejsza sprawa, jaką wymyślił człowiek. (PR, 1958)

Tak to chyba wygląda

- Człowiek się rodzi wbrew własnej woli, żyje bez przyjemności, umiera nie z własnej woli. Powodów do śmiechu nie widzę w tej całej zabawie. (PR, 1958)

Zawsze bądź wierny sobie

- Nie ma na świecie człowieka, który byłby w stanie przekonać mnie, że jest mu wszystko jedno. (PR, 1958)

Nienawidzę mitologii w literaturze

- W literaturze amerykańskiej pisarze nie szukają odpowiedzi na pytania o życie, tylko przekazują doświadczenia życia. (PR, 1958)

"Bicz gniewu twego"

- To jest historia o przyjaźni między dwoma pilotami i historia o wierności, którą człowiek pragnie dochować – Marek Hłasko w rozmowie ze Stanisławem Julickim. (RWE, 1963)

Filmowe plany Hłaski

Marek Hłasko opowiada na antenie Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa o swoich planach dotyczących współpracy z reżyserami i pisania scenariuszy filmowych. (RWE, 10.02.1963)

Bliscy o Marku Hłasce

Bardzo szybko stał się gwiazdą

- Pierwsze opowiadanie "Sonata marymoncka" napisał jak miał 17 lat. Zawsze, do końca życia mówił, jak coś napisał i mu to wydrukowali, że to jest nic nie warte – wspominała Maria Hłasko. (PR, 1981)

Rozwalił cały socjalizm

- Wydarzeniem było opublikowanie w "Sztandarze Młodych" "Bazy sokołowskiej", a później wydaje "Pierwszy krok w chmurach". On pierwszy tak napisał – mówił Jan Himilsbach. (PR, brak daty)

Chciał wrócić do Polski

- Oboje staraliśmy się o jego powrót. Pisał o tym wielokrotnie w swoich listach - wspominała Maria Hłasko. (PR, 1989)

Powiedzieć prawdę o Marku

- Marek ukrywał swoje pochodzenie. Kiedyś napisał, że ja jestem praczką, a ojciec strażakiem – mówiła Maria Hłasko, matka Marka. (PR, 1989)

Rozterka, z której się nie wyzwolił

- W kraju nie znalazł dla siebie możności egzystencji. Wyjechał do świata wolności i też znalazł się w opozycji do rzeczywistości – mówił Bogdan Czeszko, pisarz. (PR, 1996)

Zrobił mi niepodziankę

- Był gońcem na Światowym Kongresie Intelektualistów. Wszystkie zarobione pieniądze wydał na mnie. Był rok 1948 i było mi wtedy ciężko – wspominała Maria Hłasko. (PR, 1989)

Bardzo szybko stał się gwiazdą

- Pierwsze opowiadanie "Sonata marymoncka" napisał jak miał 17 lat. Zawsze mówił, jak coś napisał i mu to wydrukowali, że to jest nic nie warte – wspominała Maria Hłasko. (PR, 1989)

Szukał prawdy na swój sposób

- Kiedy nie pił, był bardzo wyciszony. Bardzo dużo czytał, był ciekawy ludzi, kipiało z niego od pomysłów – mówiła Kira Gałczyńska. (PR, 2009)

Był trudnym dzieckiem

- Najbardziej lubię mówić i myśleć o nim jako o małym dziecku. Może dlatego, że był wtedy najbliżej mnie – wspominała Maria Hłasko w rozmowie z Grażyną Gronczewską. (PR, 1989)

Chciał wyjechać do Paryża

- Całe nieszczęście zaczęło się, jak dostał Nagrodę Wydawców. Oblałam ją łzami, bo dojrzalszemu niż on przewróciłoby to w głowie – wspominała matka pisarza. (PR, 1989)

Chłopak pełen fantazji

- Rwał się do życia, gdziekolwiek można było spotkać kogoś interesującego, to tam Marek zawsze był - wspominała Zyta Kwiecińska, kuzynka pisarza. (PR, 1996)

Całe życie był ogromnie samotny

- Przeżywał dramat, że matka wyszła drugi raz za mąż. Został wysłany do szkoły w Legnicy, skąd pisał listy jak z więzienia – mówił Andrzej Czyżewski. (PR, 2014)

Zabawa w miłość

- Agnieszka Osiecka traktowała miłość do Marka nie do końca poważnie, ale była jedną z niewielu osób, które go naprawdę rozumiały – mówił Andrzej Czyżewski. (PR, 2014)

Lubił dramatyzować swoje życie

- Listy ułożone są chronologicznie, ponieważ wtedy możemy zobaczyć, jak o tej samej rzeczy pisze w zależności od adresata – mówił Andrzej Czyżewski. (PR, 2014)

Był urodzonym pisarzem

- Chciał być popularny, chciał być znanym i lubianym pisarzem. Poza tym to był taki czaruś, po prostu lubił, żeby go lubiano - wspominał Henryk Bereza, pisarz. (PR, 2009)

Oczarowywał ludzi

- Ale ludzie szybko mu się nudzili. Lubił się popisywać przed wszystkimi, czy to przed ludźmi w kawiarni czy przed prostytutką na ulicy – wspominał Henryk Bereza. (PR, 2009)

Nie chciał się asymilować

- Był w obcych środowiskach bezradny. Może gdyby nie jego przedwczesna śmierć, zdołałby się zasymilować w Ameryce, która go niezwykle pociągała - mówił Jerzy Giedroyc. (RWE, brak daty)

Ktoś podarował mu dolary

- Mieliśmy razem wyjechać do Paryża, ale trzeba było mieć dolary, ja nie miałem i Marek poleciał sam - wspominał Henryk Bereza. (PR, 2009)

Nie wierzę w jego samobójstwo

- To był przełomowy moment w jego życiu. Przyjechał do Niemiec tylko po to, by podpisać umowę z TV. Miał bilet lotniczy w kieszeni. Czy tak się zachowuje samobójca? - pytała matka Marka Hłaski. (PR, 1989)

Bohater o wielu twarzach

Sercowe podboje, włosy na cukier i Biblia przy łóżku – tak zapamiętał Hłaskę Henryk Rozpędowski vel Stanisław Julicki, przyjaciel Hłaski i autor książek o nim. (RWE, 1988)