Bogusław Korzeniewski

Jan Korzeniewski był bratem jego pradziadka. Urodził się 20 czerwca 1892 we wsi Zabłocie (obecnie gmina Kodeń, woj. lubelskie). Po wybuchu I wojny światowej służył w 39 batalionie piechoty, początkowo jako pisarz wojskowy, a potem jako kartograf. W 1916 r. ukończył kurs szkoły podoficerskiej, uzyskując stopień chorążego. Po podpisaniu układu Piłsudski-Petlura wstąpił do armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, która była sprzymierzona z Polską. Na przełomie kwietnia i maja 1920 r. brał udział w wyprawie kijowskiej, w czasie walk ranny i kontuzjowany. Awansowany do stopnia podporucznika. Po zdobyciu Kijowa został przedstawicielem Ukraińskiej Misji Wojskowej w Polsce. Po przebyciu ciężkiej choroby (tyfus) w listopadzie 1920 roku został zwolniony ze służby wojskowej. Był członkiem Ukraińskiego Związku Wojennych Inwalidów. Emigracyjnej organizacji wspieranej przez Polskę. Zmarł bezdzietny w 1950 roku i został pochowany na cmentarzu w Zabłociu. Obecnie rodzina opiekuje się mogiłą Jana Korzeniewskiego.