Portal Polskiego Radia SA
słuchaj
shopping_cart
Polskie Radio
Section05

wyłączenie banerów

"Takie były czasy" - reportaż Joanny Bogusławskiej o rodzinie Witkowskich, która w czasie Powstania Warszawskiego ratowała Żydów

Ryszard Witkowski urodził się w podwarszawskim Milanówku. Jego matka, Felicja prowadziła tam zakład fotograficzny. Ryszard także fotografował. Zrobił wiele zdjęć w Warszawie w czasie wojny. W czasie Powstania Warszawskiego rodzina Witkowskich udzieliła schronienia trzem uciekinierom ze stolicy - Żydom. Byli wśród nich Józef Roman, więzień Pawiaka, któremu Ryszard wyrobił fałszywą kenkartę na nazwisko Grotte oraz bracia Bronisław i Józef Miodowscy. W 1993 roku Witkowscy zostali odznaczeni medalem Sprawiedliwy wśród Narodów Świata. Po wojnie Ryszard Witkowski został pilotem szybowcowym. Swoje zbiory, negatywy i albumy, przekazał do Muzeum Powstania Warszawskiego. Z lotnictwem zetknął się na kursach modelarskich, prowadzonych przed wojną w 197. Mazowieckiej Drużynie Harcerzy. W czasie wojny kontynuował naukę w szkole zawodowej oraz na tajnych kompletach. Umiejętności fotograficzne zdobył w domu, wychowywany przez matkę, wdowę, fotografkę prowadzącą zakład fotograficzny w Milanówku. W ubiegłym roku przekazał też swój aparat Laica do Muzeum Powstania Warszawskiego. Zobacz więcej na temat: 

Bliski Gaszyński

22 marca 1830 r. miał miejsce drugi koncert Fryderyka Chopina w Teatrze Narodowym w Warszawie, o którym rozpisywała się lokalna prasa. Wśród licznych recenzji w kwietniowym zeszycie „Pamiętnika dla Płci Pięknej” ukazał się tekst współredaktora tego pisma Konstantego Gaszyńskiego, bliskiego kolegi Fryderyka z czwartej klasy licealnej. Obaj pod koniec roku szkolnego zostali wówczas wyróżnieni, Fryderyk otrzymał nagrodę, a Konstanty pochwałę. We wspomnianym „Pamiętniku...” opublikowany został jego wiersz „Pożegnanie”, w którym składał wybierającemu się w podróż zagraniczną Fryderykowi „...uścisk, westchnienie i łzy przyjaciela”. Łączące ich więzy musiały być bliskie i serdeczne, skoro po dziewięciu latach Chopin, nie czując się usposobiony do przyjmowania gości w swym paryskim mieszkaniu, zanotował; „Gaszyński był u mnie wczoraj, jedyna osoba, com ją przyjął. Bo drzwi zamknięte dla wszystkich amatorów muzyki i literatury”. (md)  Zobacz więcej na temat: 

Jedynkowe Przeboje Zbyszka Zeglera ODC. 3 Sade i Daria Zawiałow

W odcinku wykorzystano fragmenty utworów Sade: Your Love Is King, The Sweetest Taboo, No Ordinary Love, Smooth Operator i Soldier Of Love (wszystkie Sony Music Poland); Darii Zawiałow: Hej Hej, Gdybym miała serce, Helsinki, Jeszcze w zielone gramy, Kaonashi i Za krótki sen feat. Dawid Podsiadło (wszystkie Sony Music Poland); Hey: Era retuszera (QL Music), oraz Rubensa - Nie potrzeba dziś nam (Sony Music Poland). Zobacz więcej na temat: 

Jedyny realny świat

21 marca 1947 r. Kazimierz Wierzyński, poeta, współtwórca grupy poetyckiej Skamander i autor książki „Życie Chopina”, napisał: „[…] mieliśmy wielkie święto; przyleciały ptaki i napełniły powietrze zachwycającym zgiełkiem. […] Wędrowałem od zeszytu do zeszytu, od Chopina do wierszy”. Jak stwierdził poeta „powrót od wierszy do Chopina nie zawsze przebiegał łatwo”. Z czasem jednak doszedł on do wprawy „w tym pisaniu na dwie ręce”. Dwa lata pracy nad biografią Chopina, wydaną w stulecie śmierci kompozytora, były dla Wierzyńskiego „obcowaniem z krystalicznie czystym artystą i krystalicznie czystą sztuką. […] W samej rzeczy – napisał poeta we wstępie – muzyka była jedynym realnym światem dla Chopina, reszta istnienia stała się dla niego mniej lub więcej natrętnym przymusem. [...] Jeśli prawdziwa moralność w sztuce polega na wierności samemu sobie, Chopin był z rodziny najmoralniejszych twórców”. (md) Zobacz więcej na temat: 

"Chce być YouTuberem!", czyli o NRGeeku i zagrożeniach w sieci

Kiedy Krzysztof "NrGeek" Micielski założył swój kanał na YouTube nie wierzył w sukces. Okazało się jednak, że popularna seria "Zagrajmy w crapa" podbiła serca widzów i stała się kultowym, satyrycznym serialem. Dzisiaj młodzi pragną sławy, łatwych pieniędzy i wykorzystują Internet na każdym kroku, aby osiągnąć sukces bez większego wysiłku. O karierze NrGeeka, zagrożeniach jakie czekają na młodych "artystów" w sieci oraz brutalnie o baseniarach i instagramerkach. To wszystko czeka na Was w najnowszym podcaście.   Zobacz więcej na temat: 

U pani Róży

20 marca 1853 r. w warszawskim salonie pani Róży Sobańskiej w Al. Ujazdowskich 13, wystąpiła bawiąca przejazdem w stolicy panna Jadwiga Brzowska, pianistka i kompozytorka. Była córką przyjaciela Chopina, Józefa Brzowskiego, znanego wiolonczelisty, kompozytora i pedagoga. Zagrała wówczas jedną z Ballad Chopina i dwa Mazurki. Po koncercie 11-letniej Jadwini w Wilnie recenzent tamtejszej gazety napisał: „[…] rzetelne zadowolenie sprawiła słuchaczom wykonując Ronda Szopena”. Młodziutką pianistkę gorąco oklaskiwała warszawska publiczność po wykonaniu Fantazji Liszta. Kilka lat później, wyjeżdżającą za granicę pannę Jadwigę Brzowską czule żegnali w Warszawie rodzice Chopina, a także zaprzyjaźnieni z artystką państwo Barcińscy i Jędrzejewiczowie. Pianistka koncertowała w Dreźnie, Berlinie, Wiedniu, Brukseli i Paryżu. W swym repertuarze miała wiele dzieł Chopina, które grała zawsze z największym mistrzostwem. (md) Zobacz więcej na temat: