Remigiusz Mazur-Hanaj w PolskieRadio.pl (2)

širom, czyli na oścież

Słoweńskie trio wymyśla folklor na nowo, nie są tu pierwsi, ale robią to wyjątkowo organicznie, a jednocześnie aktualnie i nowocześnie. Idą z duchem czasu. I mają wyjątkowy dar przekonania. Są bardzo zespoleni w tym co robią, jak, co i kiedy grają, ale bez, że tak powiem, artystowskiego musu, poza tym musem wewnętrznym oczywiście.

Remigiusz Mazur-Hanaj i wydawnictwo In Crudo

W latach 80. usłyszał z kasety Walerię Żarnochową. To było wyjątkowe przeżycie, zagadkowy komunikat, „fascynujący, ale jeszcze zamknięty”. Gościem audycji był Remigiusz Mazur-Hanaj, laureat Nagrody Specjalnej Fonogramu Źródeł 2021. Jaką drogą doszedł do muzyki In Crudo?

Swojski potańc z Kapelą Transformacja

„Potańc” to bars fajna i very swojska płyta. Spójna i zgrabna, sprawnie zagrana, zaaranżowana i wyprodukowana. Bezpretensjonalna i niewykoncypowana, świeża i chyba najbardziej egalitarna z płyt, który wyszły z kręgów ruchu domów tańca, przy czym mowa o kręgach już bardzo poszerzonych względem „okresu heroicznego” ruchu revival.

Romskie ślady

Chyba w każdej wsi łemkowskiej na Podkarpaciu mieszkali Romowie, czasem jedna rodzina, zwykle kilka. Żyli z Rusinami (także z Bojkami) w trwającej wiele pokoleń symbiozie społecznej. Karpaccy Romowie prowadzili osiadły tryb życia, niektórzy zapewne przywędrowali tu razem z osadnikami wołoskimi i zostali. Byli sobie wzajemnie potrzebni.

Lirak Krzysztof Grabek

Niedawno upłynęło lub niedługo upłynie, a może właśnie upływa 180 lat od narodzin byś może ostatniego wędrownego lirnika polskiego, a na pewno jednego z ostatnich. Oczywiście lirników obywateli polskich było jeszcze w międzywojniu niemało, ale byli to etniczni Ukraińcy, a także Białorusini. O kim mowa i skąd wiem, że chodzi o lirnika Polaka?

Dżerpedżeż czyli echo

Polskie słowo oznaczające echo jest krótkie, sekundowe wręcz, efemeryczne, indywidualne, mało waży, z powietrzem się kojarzy i z nimfą. Czerkieskie (czy też adygejskie) dżerpedżeż jest dłuższym, bardziej złożonym słowem, twardszym, cięższym, konkretnym, mocnym, tworzy szerszą wspólnotę liter i kojarzy się bardziej z ziemią. Tak przynajmniej to wygląda, czy też brzmi, z polskiej perspektywy.

Paradoksy Festiwalu w Kazimierzu

Pierwszy można nazwać paradoksem założycielskim. Jeden z twórców (obok lubelskich regionalistów i ambitnych działaczy kultury) Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu, a z perspektywy kuratorskiej można powiedzieć, że jego ojciec – nieżyjący już Włodzimierz Dębski – mówił: „Stworzyłem zasady kazimierskiego Festiwalu”, a zarazem twierdził, że „Folklor, którym się tylu zachwyca, okazuje się po głębszej analizie lipą, chałą bez jakichkolwiek wartości kształcących. Co najwyżej można go jeszcze gorzej wykonać. Parę bab pojęczy sobie, popiszczy. Nikomu to nic nie da”. Zobacz więcej na temat: folklor folk kultura ludowa felieton Remigiusz Mazur-Hanaj Kazimierz Dolny

Nostalgia

Kiedy kończy nam się dzieciństwo, z rozpędem wzniecającym kurzawę wbiegamy w młodość, która zamienia się niepostrzeżenie w dorosłość. W owym momencie jednak nie za bardzo wiadomo, co ta dorosłość oznacza, bo dopiero „staje się”. Rozsadza nas niepowstrzymana organiczna witalność. Sturm und Drang jest piękny także dlatego, że niebezpieczny jak walka z bykiem, a chociażby i z borsukiem. Tak to wygląda, przynajmniej z perspektywy chłopackiej, oraz liczba mnoga, której tu używam, jest oczywiście szczególna, nie ogólna.

Ta płyta powinna lecieć w pekaesie...

Dalmatyńska serenada

širom, czyli na oścież

Remigiusz Mazur-Hanaj i wydawnictwo In Crudo

Samolotu tego szczątki

Folk na emeryturze

Swojski potańc z Kapelą Transformacja

Przestawianie zegara

Dziewucha z lirą

Romskie ślady

Rewelacje z zagranicy 2021 roku. Podpowiada Remek Mazur-Hanaj

I znowu przyszła babcia z Sycylii

Rumba na jesień

Lirak Krzysztof Grabek

Dżerpedżeż czyli echo

Paradoksy Festiwalu w Kazimierzu

Zomia. Wciągające odkrycia Laurenta Jeanneau

Nostalgia