Postaci Kovacevicia wyją, skomlą i szczekają. Stają się podobne psom. Można by metaforycznie powiedzieć: zeszliśmy na psy. Serbowie w swej przeważającej części, a zwłaszcza twórcza inteligencja, odczuwają ów stan zawiedzenia, chylenia się ku upadkowi, zjeżdżania po równi pochyłej, przy jednoczesnej dumie narodowej i poczuciu skrzywdzenia przez współczesny świat. „ Sztuka „Kumovi” to ideowo mocny, komediowy, oczyszczający obraz szaleństwa, które nas otacza, ale też stopniowo powoli wdziera się do nas samych, stając się nieodłączną częścią naszej osobowości” - pisze w swej recenzji sztuki Ana Tasić Myślę, że dużo jest w jej słowach racji. I nie powinna nas zwieść pozornie niewinna, rozrywkowa forma Kovaczewiciowej igry, spoza której przeziera przecież smutna wizja otaczającej rzeczywistości.
Dusan Kovacevic: Kumowie
Przekład: Grzegorz Walczak
Adaptacja: Grzegorz Walczak
Reżyseria: Janusz Kukuła
Realizacja akustyczna: Agnieszka Szczepańczyk
Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski
Obsada:
Grażyna Barszczewska - Ana
Krzysztof Tyniec - Milan
Joanna Jeżewska - Adamczyk - Kuma
Andrzej Ferenc - Inspektor
Przemysław Bluszcz - Wilczek
