kpt. Bolesław Kontrym ps. Żmudzin, Biały

Urodzony 27 sierpnia 1898. 1917-1918 Korpus Polski. Do 1922 roku w Armii Czerwonej. Od 1923 roku w Polsce – początkowo w Straży Granicznej, następnie w Policji Państwowej. W 1939 roku w Wilnie, internowany na Litwie, uciekł do Estonii. We Francji i pod Narwikiem w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich. Od grudnia 1940 w Wielkiej Brytanii w 8. Brygadzie Kadrowej Strzelców, 1. Brygadzie Strzelców i 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 7 kwietnia 1942. Skok 1/2 września 1942. Przydział do "Wachlarza", od grudnia 1942 roku dowódca III odcinka, następnie szef Kedywu Okręgu Armii Krajowej Brześć. Wiosną 1943 roku szef służby śledczej w Głównym Inspektoracie Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa i równolegle od 1 czerwca dowódca oddziału dyspozycyjnego "Sztafeta"-"Podkowa", przeznaczonego do walki z niemieckim aparatem policyjnymi. W Powstaniu Warszawskim w Śródmieściu dowódca 4. kompanii Zgrupowania "Bartkiewicz", czterokrotnie ranny. Uciekł z niewoli niemieckiej. W 1947 roku wrócił do Polski. Aresztowany 13 października 1948 w Warszawie i skazany na karę śmierci. Stracony 2 lub 20 stycznia 1953 w więzieniu na Mokotowie.