Rudkowski Roman

Pułkownik, ps. Rudy. Urodzony 12 maja 1898 w Przemyślu. Uczestnik I wojny światowej i wojny polsko-bolszewickiej. W 1939 roku dowódca bazy lotniczej w Bydgoszczy, później internowany w Rumunii i Wojsku Polskim we Francji. W Wielkiej Brytanii pierwszy dowódca 301. dywizjonu bombowego, następnie doradca lotniczy Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza i oficer łącznikowy Oddziału VI przy 138. dywizjonie specjalnym, latał też do Polski. Przeszkolony do zadań lotnictwa w konspiracji. Zaprzysiężony 4 września 1941.

Pierwszy skok 25/26 stycznia 1943. Przydział do Wydziału Lotnictwa Oddziału III Komendy Głównej AK jako szef wydziału. 29/30 maja 1944 odleciał na Zachód z zadaniami w zakresie pomocy lotniczej dla kraju, odtąd z powrotem w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Drugi skok 16/17 października 1944 jako emisariusz szefa Sztabu NW, objął stanowisko szefa samodzielnego Wydziału Lotnictwa Komendy Głównej AK. Po rozwiązaniu AK prowadził prace związane z likwidacją Wydziału Lotnictwa. 13 marca 1945 aresztowany przez radziecki Smiersz, osadzony w więzieniu w Łodzi. W sierpniu przewieziony do więzienia mokotowskiego w Warszawie. 20 czerwca 1946 śledztwo przeciwko niemu zostało umorzone i wyszedł z więzienia. Pracował w prywatnym zakładzie drzewnym "Strug". Zagrożony kolejnym aresztowaniem ukrywał się przed UB. W 1949 roku zbiegł z kraju i przedostał się do Londynu, gdzie się osiedlił. Zmarł 14 marca 1954 w Londynie.