"Zniewolony umysł" Czesław Miłosz

To najsłynniejszy pamflet polityczny w historii polskiej literatury powojennej.

"Zniewolony umysł" Czesław Miłosz

Foto: materiały promocyjne

Wprowadził do intelektualnego obiegu pojęcie ketmanu, który jest sztuką ukrywania prawdziwych poglądów. Miłosz opublikował tę książkę dwa lata po ucieczce na Zachód. W roku 1951, jako dyplomata w służbie komunistycznej Polski, poprosił o azyl polityczny we Francji. I to właśnie strategiom artystów wobec komunizmu poświęcony jest "Zniewolony umysł". Autor portretuje w nim czterech swoich dawnych przyjaciół, znanych pisarzy, którzy uprawiają własny ketman wobec totalitarnego systemu. Są to Jerzy Andrzejewski, Tadeusz Borowski, Konstanty Ildefons Gałczyński i Jerzy Putrament. Każdy z nich wybrał inną strategię gry z komunizmem, ale wszyscy zapłacili za to wysoką cenę. We wstępie do francuskiego wydania książki wybitny filozof Karl Jaspers napisał: "Zniewolony umysł jest dziełem nie tyle politycznym, co moralnym, podyktowanym przez głos sumienia w imię obrony podstawowych wartości".