Plakat propagandowy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (fot. ze zbiorów Elżbiety Berus-Tomaszewskiej)
Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych jest młodym polskim świętem, po raz pierwszy obchodzono je 1 marca 2011 roku; wpisało się ono wtedy w sześćdziesiątą rocznicę zamordowania dowództwa Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość. Wyroki śmierci na siedmiu Wyklętych wykonano w więzieniu na warszawskim Mokotowie, 1 marca 1951 roku. Datę tę wskazał Janusz Kurtyka, drugi prezes w historii Instytutu Pamięci Narodowej.
Pracę "odpamiętywania" bohaterów Polskiego Podziemia Niepodległościowego przypomina, w skrótowej formie, audycja z udziałem profesora historii Jana Żaryna. Jest to archiwalne nagranie z 2011 roku.
"Jest mi smutno, że muszę umierać. Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba". Te słowa z pamiętnika Inki, legendarnej już bohaterki antykomunistycznego Podziemia, rozpoczynają drugą z prezentowanych audycji, program wyemitowany na antenie Polskiego Radia w 2014 roku. W nagraniu tym usłyszeć można wspomnienia innej bohaterki walczącej w Podziemiu – Lidii Lwow-Eberle.
Ze specjalnego serwisu historycznego Polskiego Radia poświęconego Żołnierzom Wyklętym pochodzi natomiast krótkie wspomnienie aresztowania i przesłuchiwań przez bezpiekę Franciszka Wawrzyniaka, jednego z założycieli Konspiracyjnego Związku Młodzieży Wielkopolskiej.
