Erard

Instrument został zbudowany w Paryżu w 1858 roku i jest oznaczony numerem seryjnym 30315, fornirowany palisandrem, inkrustowany ramkami z brązu złoconego.

Ma półmetalową ramę łączoną śrubami, złożoną z listwy zaczepowej i 6 wsporników, poprzedniczkę metalowej ramy odlewanej w całości z żeliwa, listwę naciskową
w wiolinie, naciąg 1-, 2-, 3-strunny, basowy z nawojem, pedały una corda i podnośnik tłumików. Zakres klawiatury wynosi 7 oktaw (A2–a4), jak w we współczesnych instrumentach. Fortepian wyposażony jest w typową mechanikę Erarda, prototyp powszechnie dzisiaj używanej mechaniki angielskiej z podwójną repetycją. Instrument został zakupiony oraz poddany renowacji w 2010 roku w pracowni Grzegorza Machnackiego.

 Materiały NIFC