Ukończyła Akademię Muzyczną w Krakowie, w której studiowała w latach 1975-1982, w klasie prof. Heleny Łazarskiej. Debiutowała w Operze Krakowskiej w 1982 roku rolą Zuzanny w Weselu Figara Mozarta. Dwa lata później po raz pierwszy wystąpiła na scenie Królewskiej Opery w Brukseli. Jest częstym gościem największych teatrów operowych świata, m.in. Staatsoper w Wiedniu, Grand Théâtre w Genewie, Nederlandse Opera w Amsterdamie, Deutsche Oper Berlin, Teatru Wielkiego w Moskwie, Teatru Maryjskiego w St. Petersburgu, Teatro Real w Madrycie, Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie, oper w Pradze, Frankfurcie, Düsseldorfie, Hamburgu, St Gallen, Bernie, Atenach, Lozannie, Montpellier, Lionie, Nantes, Lille, Tuluzie, Théâtre des Champs Élysées w Paryżu. Występowała także w Teatro Colon w Buenos Aires, teatrach operowych w Los Angeles, Toronto, Bostonie i Chicago. Brała udział w festiwalach w Salzburgu, Aix-en-Provence czy Glyndebourne. Koncertowała w nowojorskiej Carnegie Hall, londyńskich Wigmore Hall i Royal Albert Hall, w Birmingham, Filharmonii Berlińskiej, Salle Olivier Messiaen w Paryżu, Palais des Beaux-Arts w Brukseli, Musikverein w Wiedniu czy Le Corum w Montpellier. W repertuarze Elżbiety Szmytki znajdują się partie z oper Mozarta (Zuzanna w Weselu Figara, Królowa Nocy i Pamina w Czarodziejskim flecie, Despina w Così fan tutte, Serpetta w La finta giardiniera, Konstancja w Uprowadzeniu z Seraju, Ilia w Idomeneo, Servilia i Vitelia w La clemenza di Tito, Cinna w Lucio Silla). Artystka wykonuje też dzieła Verdiego (partie: Tebalda w Don Carlosie, Oscara w Balu maskowym, Nanetty w Falstaffie, Gildy w Rigoletcie, Violetty w Traviacie). Jej inne znaczące partie to Anusia w Wolnym Strzelcu, Adina w Napoju miłosnym, Zerbinatta w Ariadnie na Naxos, Sophie w Kawalerze z różą, Carolina w Potajemnym małżeństwie czy tytułowa partia w Alcinie Händla. Artystka występowała pod kierunkiem tak znanych dyrygentów jak Claudio Abbado, Colin Davis, Pierre Boulez, Antonio Pappano, Sylvain Cambreling, Sir Georg Solti, Nikolaus Harnoncourt, Armin Jordan, John Eliot Gardiner, Marc Minkowski, Kent Nagano, Simon Rattle, Christophe Rousset, Neville Marriner czy Andrew Davis. Elżbieta Szmytka ma na swoim koncie wiele nagrań fonograficznych (jej dyskografia to kilkadziesiąt płyt analogowych oraz DVD), radiowych i telewizyjnych. Jednym z jej ostatnich nagrań płytowych jest m.in. partia Roxany w Królu Rogerze Karola Szymanowskiego, nagrana pod dyrekcją Sir Simona Rattle’a dla EMI. W roku 2013 Elżbieta Szmytka wyróżniona została nagrodą im. Karola Szymanowskiego.
źr. materiały prasowe organizatora konkursu
