1 жніўня – гадавіна Варшаўскага паўстання. У гэты дзень 1944 году жыхары сталіцы Польшчы пачалі ўзброенае змаганне супраць нямецкіх акупантаў. Гэта выклікала вельмі жорсткія рэпрэсіі ў адносінах мірнага насельніцтва. Фашысты пачалі масава забіваць не толькі мужчын, але таксама жанчын, дзяцей, старыкоў. На працягу некалькіх дзён былі забітыя тысячы чалавек.
Сапраўдная разня здарылася ў варшаўскіх раёнах Воля і Ахота. Падзеі жніўня ’44 апісвае выданне Sieci. Раён Воля мае вельмі багатую гісторыю, тут 400 гадоў таму фармаваліся асновы польскага парламентарызму. Калі ў студзені 1945 году ў Варшаву ўвайшлі атрады Чырвонай арміі разам з салдатамі Першай арміі Войска Польскага, горад у гэтым месцы прадстаўляў сабою мора руін, сярод якіх тырчэлі крыжы, пастаўленыя на магілах паўстанцаў.
Рашэнне пра масавы генацыд мірных жыхароў Варшавы прыняў сам Адольф Гітлер, раззлаваны інфармацыяй пра пачатак паўстання ў гэтым горадзе, які ён ненавідзеў. Вечарам 1 жніўня або раніцай 2 жніўня фюрэр выдаў Генрыху Гімлеру загад зруйнаваць Варшаву і забіць усіх жыхароў, нельга браць ваеннапалонных. Такім чынам Гітлер хацеў паказаць усёй Еўропе, да чаго ён здольны, калі хтосьці яму супраціўляецца.
Загад Гітлера выконвалі між іншым салдаты спецыяльнага палка Дырленвангера, які здабыў дрэнную славу масавымі забойствамі мірных жыхароў і партызанаў у Беларусі. Немцы прачэсвалі дамы, асцярожна рухаліся наперад, пры падтрымцы артылерыі, авіяцыі ды танкаў. Мэтанакіравана забівалі ўсіх людзей, хаця ведалі, што яны не прымаюць удзелу ў паўстанні. У раёне Ахота жыхароў забівалі, а перад гэтым гвалтавалі жанчын і дзяўчынак таксама вырадкі з Расійскай вызвольнай народнай арміі, якія былі выключна жорсткія і амаральныя. Імі камандаваў Браніслаў Камінскі. Салдатаў Камінскага сведкі тых падзей успамінаюць як дэмаралізаваную дзікую масу, якая атрымлівала асалоду ад забойстваў і знішчэння ўсяго навокал.