Portal Polskiego Radia SA
słuchaj
shopping_cart
Dwójka
Polskie Radio Dwójka Artykuł

Herminia Naglerowa ''Kazachstańskie noce"

Ostatnia aktualizacja: 22.06.2015 07:00
Audio
  • 20'51
    - Warszawska dama, prowadząca znany literacki salon, spadła na dno ostatecznej ludzkiej nędzy. Te okrutne doświadczenia stały się później nowym rysem jej powojennej twórczości - mówił Wacław Kondratowicz. (RWE, 1979)
  • 08'19
    "Głód, niedospanie ścinały ciało drętwotą i łachmaniły duszę" - wspominała pobyt w łagrze Herminia Nagler. Fragment książki "Kazachstańskie noce". (RWE, 1979)

Pisarka, poetka, doktor filozofii, działaczka społeczna. Żyła w latach 1890-1957. Po aresztowaniu w 1940 roku we Lwowie i 8-miesięcznym śledztwie została zesłana do łagru w Kazachstanie. Była robotnicą rolną, stróżem nocnym, pracowała w oczyszczalni ziaren.

Jej autobiograficzne opowiadania "Kazachstańskie noce" (wyd. 1. w 1945 jako "Ludzie sponiewierani") to realistyczny, miejscami poetycki, czasem niestroniący od czarnego humoru zapis kolejnych etapów "szlaku cierpienia".