Polskie tańce narodowe. "To kwestia ideologii"

- Postanowiłem sobie odpowiedzieć na pytanie, co łączy tańce, które uznajemy za narodowe, i znalazłem tylko jeden element wspólny - mówił w Dwójce dr Tomasz Nowak z Uniwersytetu Warszawskiego.

Obraz Kornela Szlegela "Polonez pod gołym niebem"

Foto: domena publiczna (wikimedia)

- Tym elementem jest fakt, że w pewnym momencie wyższe warstwy społeczne uznały pewne tańce za znaczące dla siebie. Tańcem podkreślano własne walory kulturowe - wyjaśniał gość audycji "Źródła". Dr Tomasz Nowak opowiadał, że kanon polskich tańców narodowych zaczął się kształtować za czasów królów saskich. Szczególnego znaczenia taniec nabrał w okresie rozbiorów, gdyż stał się nośnikiem tożsamości. - Dla przykładu poloneza i mazura tańczono z różnym natężeniem we wszystkich trzech zaborach. Ideologia była tu ważniejsza niż morfologia - dodawał badacz.

W audycji rozmawialiśmy o współczesnym znaczeniu tańców z kanonu. Polonez tańczony przez uczniów szkół średnich stał się symbolem wejścia w dorosłość. Nastąpił też renesans tańców ludowych, wśród których szczególnie żywotny okazuje się oberek. Mniej szczęścia miały takie tańce jak kujawiak czy krakowiak. - Tych tańców nie uda nam się "odczyścić" - oceniał dr Nowak.

***

Tytuł audycji: Źródła

Przygotowali: Magdalena Tejchma

Gość: dr Tomasz Nowak (laureat nagrody głównej w konkursie Narodowego Centrum Kultury za najlepszą pracę pisemną z zakresu historii muzyki polskiej. W ten sposób doceniono jego pracę pt. "Taniec narodowy w polskim kanonie kultury")

Data emisji: 16.01.2017

Godzina emisji: 12.08

bch/mz