Desmond Tutu urodził się 7 października 1931 w górniczym mieście Klerksdorp, gdzie jego ojciec był dyrektorem szkoły. On sam początkowo też był nauczycielem, ale w 1957 zrezygnował z tej pracy na znak protestu przeciwko rasistowskiej polityce oświatowej rządu i postanowił zostać duchownym anglikańskim. Po studiach w RPA i Anglii i po przyjęciu w 1960 święceń diakonatu i kapłaństwa w Londynie pracował tam jako urzędnik Światowej Rady Kościołów. W 1975 został superintendentem w Johannesburgu, w 1976 – biskupem Lesotho, a w 1978 – sekretarzem generalnym Rady Kościołów w RPA.
Desmond Tutu urodził się 7 października 1931 w górniczym mieście Klerksdorp, gdzie jego ojciec był dyrektorem szkoły. On sam początkowo też był nauczycielem, ale w 1957 zrezygnował z tej pracy na znak protestu przeciwko rasistowskiej polityce oświatowej rządu i postanowił zostać duchownym anglikańskim. Po studiach w RPA i Anglii i po przyjęciu w 1960 święceń diakonatu i kapłaństwa w Londynie pracował tam jako urzędnik Światowej Rady Kościołów. W 1975 został superintendentem w Johannesburgu, w 1976 – biskupem Lesotho, a w 1978 – sekretarzem generalnym Rady Kościołów w RPA.
Za swoją ”walkę bez przemocy” z podziałami rasowymi w RPA otrzymał w 1984 Pokojową Nagrodę Nobla. W tym samym roku został biskupem Johannesburga. W latach 1986-96 był arcybiskupem Kapsztadu, a jednocześnie zwierzchnikiem około dwóch milionów członków wspólnoty anglikańskiej w RPA. W listopadzie 1995 ówczesny prezydent RPA Nelson Mandela mianował arcybiskupa D. Tutu przewodniczącym Komisji Prawdy i Pojednania. Stanowisko to pełnił do października 1998, kończąc swoją działalność przedstawieniem raportu końcowego z prac Komisji.10 marca 2004 arcybiskup otrzymał doktorat honorowy Uniwersytetu Warszawskiego.
Abp Desmond Tutu miał na swym koncie również doktoraty honorowe najsłynniejszych uczelni świata, m.in.: Harvardu, Oxfordu, Cambridge, Columbii, Yale, Kent, Aberdeen, Sydney, Fryburga (Szwajcaria) oraz w swej ojczyźnie: Kapsztadu, Witwatersrandu i Uniwersytetu Afryki Południowej. Ponadto był odznaczony wieloma medalami i orderami różnych państw, np. nagrodą im. Nelsona Mandeli, Nagrodą Arcybiskupa Canterbury, Fundacji Onassisa i innymi. W 2013 otrzymał nagrodę Templetona.
