Szewczyk Piotr

Porucznik, ps. Piter, Siwy, Czer. Urodził się 9 września 1908 w Babicach. W 1939 roku dowódca kompanii Policji Państwowej. Zmobilizowany 1 września 1939, walczył w obronie Warszawy, na początku 1940 udało mu się przedostać przez Węgry i Jugosławię do Francji, gdzie wstąpił do Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. Walczył w bitwie o Narwik. Po klęsce Norwegii wrócił do Francji, gdzie jego oddział walczył o Bretanię. Po kapitulacji Francji przedostał się latem 1940 do Wielkiej Brytanii, włączony do 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 19 stycznia 1942.

Skok 17/18 lutego 1943. Wiosną 1943 został skierowany do Lwowa, gdzie jako oficer Armii Krajowej objął dowództwo rejonu dywersyjnego Lwów-Miasto. Inicjował i organizował wiele akcji bojowych. Podczas wyzwalania Lwowa i w czasie walk o miasto, trwających od 23 do 27 lipca 1944, dowodził kompanią żołnierzy AK, która opanowała m.in. budynek Politechniki Lwowskiej. Unikając aresztowania przez NKWD w lipcu 1945 dotarł przez Warszawę do Londynu. 25 września opuścił Londyn i 15 października był z powrotem w Warszawie, aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa na początku listopada roku 1945. Oskarżony o współpracę z obcym wywiadem i próbę obalenia ustroju i skazany na karę śmierci. Kary nie wykonano. Zmarł w 1988 roku w swojej rodzinnej miejscowości.