Установе ўдалося сабраць больш за мільён старонак дакументаў, тысячы фотаздымкаў, некалькі соцень архіўных фільмаў, тысячы ўспамінаў сведак кашмару Другой сусветнай вайны. Яны зафіксавалі лёс польскіх грамадзян, якія перажылі два таталітарызмы ў ХХ стагоддзі: нямецкі і савецкі.
Матэрыялы, сабраныя ў архівах Інстытута, паходзяць, між іншым, з Бундэсархіва, Архіваў Арганізацыі Аб'яднаных Нацый, Брытанскага нацыянальнага архіва, Інстытута нацыянальнай памяці, Польскіх дзяржаўных архіваў і многіх іншых.
Дырэктар Інстытута Пілецкага Войцех Казлоўскі растлумачыў, што архіў мае вялікае значэнне для Інстытута.
-Мы маем вялікую амбіцыю стварыць прэстыжны навуковы цэнтр, які падымае важныя тэмы і з’яўляецца крыніцай інфармацыі, што дазволіць нам свабодна і адважна дыскутаваць з важнымі даследчыкамі з усяго свету. Нельга гэтага дасягнуць без сучаснага архіву. Па-другое, лічбавы архіў – гэта гісторыя ў адным месцы. Таму гэта значнае аблягчэнне працы ўсіх зацікаўленых мінулым.
Архіўныя рэсурсы можна знайсці на вэб-сайце archiwum.instytutpileckiego.pl.
ав