З чэрвеня 2019 года ўсе сустрэчы Аляксандра Лукашэнкі і Уладзіміра Пуціна адбываліся за межамі Беларусі. Таму анансаваны толькі ў чацвер прыезд расійскага прэзідэнта ў Менск выклікаў вялікую цікавасць.
Інстытут вывучэння вайны ЗША напісаў у нядзелю, што сустрэча можа быць «часткай намаганняў па дэманстрацыі актыўнасці і стварэнні інфармацыйнага асяроддзя напярэдадні новай фазы вайны». Адзін з найважнейшых украінскіх камандзіраў генерал Сяргей Наеў сумясціў паездку з пятнічнай сустрэчай Пуціна з расійскім камандаваннем, падчас якой павінны былі абмяркоўвацца наступныя мэты вайны.
Пакуль украінскія ўлады не бачаць прыкметаў падрыхтоўкі атакі з поўначы, але не выключаюць такога варыянту ў будучыні. Напярэдадні ўварвання Беларусь аддала сваю тэрыторыю расіянам, якія пасля працяглых вучэнняў засталіся ў краіне, а затым рушылі ў бок Кіева, адкуль адступілі на мяжы сакавіка і красавіка. Таксама Мінск дазволіў Расіі карыстацца сваімі аэрапортамі, палігонамі, шпіталямі і чыгункай.
– Мы не заўважылі павелічэння колькасці тэхнікі і асабістага складу, інтэнсіўнасці манеўраў ля мяжы. Праверка боегатоўнасці і вучэнні, якія Беларусь праводзіць разам з расіянамі, з пункту гледжання Украіны нічога не мяняюць. Працягваем умацоўваць мяжу з Беларуссю, – паведаміў «Украінскай праўдзе» прэс-сакратар памежнай службы Андрэй Дземчанка. У больш аддаленай перспектыве Кіеў разлічвае на магчымасць паўтарэння атакі 24 лютага.
«Мабілізацыя ў Расіі спрацавала. Няпраўда, што мабілізаваныя не будуць ваяваць. Яны будуць», – заявіў на мінулым тыдні ў інтэрв'ю The Economist галоўнакамандуючы ўкраінскімі сіламі генерал Валерый Залужны. «Можа быць, мабілізаваныя і не так укамплектаваныя, але яны ўсё роўна прынясуць нам праблемы. Расіяне рыхтуюць каля 200 тысяч новых салдат. Не сумняюся, што яны зробяць яшчэ адну спробу ўзяць Кіеў», – дадаў ён.
Прэс-сакратар Пуціна Дзмітрый Пяскоў запэўніў, што Крэмль не мае намеру прымушаць Беларусь удзельнічаць у «спецыяльнай ваеннай аперацыі». «Гэта зусім дурныя, беспадстаўныя меркаванні». У нас самы прасунуты інтэграцыйны рэжым з Беларуссю, таму ніхто нікога не прымушае, заявіў ён. У сваю чаргу Лукашэнка на нарадзе ва ўрадзе напярэдадні візіту запэўніў, што «ніхто не кіруе Беларуссю, акрамя нас».
«Гэтая прэвентыўная фраза Лукашэнкі сведчыць аб тым, што нічога добрага для беларускай дзяржаўнасці ад гэтай сустрэчы чакаць не варта», – піша палітолаг Андрэй Елісееў, маючы на ўвазе перакананне, што калі Лукашэнка пачынае нешта бясспрэчна адмаўляць, часта гэта можна ўспрымаць як пацверджанне. Лукашэнка дадаў, што абедзве краіны хочуць перайсці ад тактычных меркаванняў да стратэгічных.
– Мы будзем гаварыць аб ваенна-палітычнай сітуацыі вакол нашых краін. Мы не абыдзем тэму ваеннай прамысловасці, дзе вырабляюць зброю, боепрыпасы і іншае, але пагаворым і аб абароназдольнасці і бяспецы нашай дзяржавы. І самым важным будзе эканоміка, – сказаў лідар, якога большасць Захаду больш не прызнае прэзідэнтам пасля сфальсіфікаваных выбараў у 2020 годзе. Учора ён сказаў Пуціну, што прыйшоў час дамовіцца па пытаннях, пра якія можна дамовіцца толькі на ўзровень кіраўнікоў дзяржаў.
– Рэжым Лукашэнкі адчыніў дзверы расейскай акупацыі, што мы зараз і назіраем: пашыраную ваенную прысутнасць Расіі на нашай тэрыторыі, – гаворыць Валерый Кавалеўскі, эквівалент кіраўніка МЗС у кабінеце Святланы Ціханоўскай.
«Цяперашні статус суверэнітэту Беларусі прыкладна адпавядае суверэнітэту Літвы, Латвіі і Эстоніі восенню 1939-га – летам 1940-га (ад ультыматуму ваенна-палітычных дамоўленасцей з Масквой да іх фактычнай акупацыі і анексіі)», – напісаў Елісееў.
Адначасова Лукашэнка сігналізуе пра намер размарозіць адносіны з Захадам, піша Dziennik Gazeta Prawna. Пра гэта сведчыць прызначэнне кіраўніком МЗС не дыскрэдытаванага ў вачах замежнікаў дыпламата Сяргея Алейніка і непублічныя, хоць і малаэфектыўныя, кантакты са Швейцарыяй і Святым Пасадам.
У суботу Лукашэнка напісаў Папе Францішку цёплы ліст з нагоды яго 86-годдзя, у якім запрасіў яго наведаць Беларусь. «Наша ўспрыманне самых актуальных праблем сучаснага свету канвергентнае», – гаворыцца ў лісце. Аднак нядаўна ўлады адабралі ў каталікоў адзін з найважнейшых храмаў г. зв Чырвоны касцёл у Мінску.
Dziennik Gazeta Prawna / вх