Насамрэч, гарадская адміністрацыя хутчэй за ўсё мае намер ускладніць доступ вернікаў да касцёла, якія моляцца ля дзвярэй касцёла, які быў закрыты пасля пажару тры гады таму.
У дакументацыі тэндару па рэканструкцыі ёсць ліст Міністэрства культуры, у якім гаворыцца пра «аднаўленне агароджы на падставе матэрыялаў навукова-даследчых прац з выкарыстаннем аўтэнтычных слупоў і верхніх элементаў, аднаўленнем страчаных каваных элементаў». Аднак на старых здымках бачна, што каваных элементаў на агароджы не было.
Паводле слоў эксперта, ад гістарычнай агароджы сапраўды засталіся аўтэнтычныя фрагменты ў выглядзе бутыраванай сцяны і чатырох каменных слупоў. Але такіх «элементаў», якія ўсталёўваюць цяпер, агароджа не мела — гэта бачна на некалькіх старых здымках. Больш за тое, у агароджы даўно няма ніякай патрэбы, таму ідэя з яе аднаўленнем выглядае як спроба «накруціць каштарыс»: «З боку плошчы рэзка панізілі ўзровень дарогі і атрымаўся перапад вышынь. Былая агароджа, якая складалася з роўных доўгіх стальных прутоў, абараняла ад коней і выпадковай жывёлы. А цяпер навошта яна? Падаецца, што прыдумалі, як зарабіць на праекце».
Касцёл святых Сымона і Алены, які называюць Чырвоным з-за колеру цэглы, стаў сімвалам адраджэння каталіцызму ў Беларусі ў пачатку 1990-х гадоў пасля дзесяцігоддзяў савецкай антырэлігійнай і антызаходняй палітыкі. Да 1990 года католікі Мінска маглі наведваць імшу ў касцёле ў населеным пункце Краснае, за 60 кіламетраў ад сталіцы, на былой польска-савецкай мяжы.
нг