Аўтары даследавання нагадваюць, што гэтыя паразіты ўяўляюць сур'ёзную пагрозу для людзей і хатніх жывёл.
— Ідэя даследаваць наяўнасць кляшчоў у Варшаве нарадзілася з назіранняў і паведамленняў жыхароў, якія ўсё часцей паведамлялі пра выпадкі ўкусаў гэтых жывёл у гарадскіх раёнах. Такім чынам, мы выбралі некалькі гарадскіх і прыгарадных раёнаў, і аказалася, што ў іх прысутнічаюць кляшчы, прычым у сапраўды вялікай колькасці, — распавяла журналістам вядучы аўтар даследавання Дагмара Вэнжык, аспірантка кафедры экаэпідэміялогіі паразітарных захворванняў біялагічнага факультэта Варшаўскага ўніверсітэта.
На працягу трох месяцаў — з сярэдзіны сакавіка да сярэдзіны чэрвеня 2021 года — яна і яе калегі сістэматычна збіралі кляшчоў у 15 розных месцах. Яны выкарыстоўвалі метад сцяжкоў, які ўключаў перацягванне белай ваўнянай тканіны па субстраце і падлік колькасці павукападобных, якія засталіся на ёй.
- Некаторыя з калекцый нас здзівілі, бо, напрыклад, у Батанічным садзе Варшаўскага ўніверсітэта, на адлегласці ўсяго 20-30 метраў, мы сабралі ажно 30 кляшчоў. Аднолькава высокую колькасць мы адзначылі ў Лазенкаўскім парку і ў Кабацкім лесе, — растлумачыла аўтар публікацыі, якая з'явілася ў часопісе «Паразіты і пераносчыкі».
Адной з найважнейшых высноў даследавання стала пацвярджэнне таго, што сезон кляшчоў пачынаецца раней, чым прынята лічыць.
— Многія лічаць, што кляшчы ўяўляюць найбольшую пагрозу ў перыяд з чэрвеня па верасень. Тым часам, паводле нашых дадзеных, мы падвяргаемся ўздзеянню ўжо ў сакавіку, а мяккія зімы ў гэты сезон яшчэ больш падаўжаюцца, - падкрэсліла аўтарка.
На яе думку, сабраныя вынікі выразна паказваюць, што гарады ў гэтым плане не нашмат бяспечнейшыя за вёскі. Яна нагадала, што ў некаторых варшаўскіх раёнах шчыльнасць кляшчоў насамрэч была вышэйшай, чым у прыгарадных раёнах. Тып асяроддзя пражывання мае вырашальнае значэнне.
— Кляшчы любяць густую расліннасць, высокую траву, хмызнякі і вільготныя месцы. Таму іх будзе значна больш у батанічных садах, парках, якія рэдка скошваюць, прысядзібных участках і вакол вадасховішчаў. З іншага боку, у шчыльна падстрыжаных і вельмі добра дагледжаных садах, на пашах, палях або побач з куратнікамі яны амаль ніколі не з'яўляюцца. У асноўным з-за невялікага расліннага покрыва, адсутнасці вялікай колькасці млекакормячых, якія з'яўляюцца іх асноўнымі крыніцай харчавання, і наяўнасці курэй, якія могуць іх есці, дадала яна.
Polsat News/ав