„Język polski bez granic”- to projekt multimedialny dla Polaków na Wschodzie i Polonii na całym świecie.
Celem projektu jest podnoszenie świadomości językowej i promocja języka polskiego poza granicami kraju. Założeniem jest również ugruntowanie poczucia, że poprzez język można wzmacniać swoją narodową tożsamość oraz uświadomienie Polakom mieszkającym poza granicami kraju, że polszczyzna jest wartością samą w sobie, jest wspólnym dobrem, dlatego warto o nią dbać i przekazywać następnym pokoleniom.
Ważną rolę w procesie tworzenia tożsamości narodowej odgrywa język ojczysty. To dzięki niemu zaznaczamy swoją odrębność wspólnotową i to dzięki niemu w pieśni, wierszu i modlitwie ją utrwalamy. Od końca XV wieku język polski dominuje w życiu kulturalnym Polaków. Dla twórców był środkiem, dzięki któremu mogli się odwołać do narodowych uczuć, wyrazić, czy też rozbudzić emocje. Znaczenie i waga języka ojczystego zmieniała się w zależności od sytuacji historycznej państwa i narodu. W latach zaborów trwanie przy języku polskim było nakazem chwili i obrona polszczyzny nabierała cech czynu patriotycznego. W powstających wówczas pieśniach i wierszach mówiono o obowiązkach wobec ojczyzny, a odmawiane modlitwy były nie tylko wyznaniem wiary, ale także manifestem polskości.
Zapraszamy do wysłuchania drugiej audycji z cyklu „Język polski bez granic”, poświęconej roli języka polskiego w utrzymaniu tożsamości narodowej i religii. W jaki sposób poczucie naszej tożsamości odzwierciedla się w pieśni, modlitwie i poezji? Rozmawiamy o tym z dr Jackiem Kowzanem z Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.
Audycja jest współfinansowana przez Fundację "Pomoc Polakom na Wschodzie" w ramach sprawowania opieki Senatu Rzeczypospolitej Polskiej nad Polonią i Polakami za Granicą.
Teksty czyta Krzysztof Dumała.
Audycję zrealizowała i oprawiła muzyką Magdalena Górecka-Balcer.
Do wysłuchania programu zaprasza Maria Wieczorkiewicz.