Wszystkie prace Tchórzewskiego

Po świątecznym obżarstwie warto zadbać o coś dla ciała i ducha. Trochę ruchu nikomu nie zaszkodzi, a spacer po muzealnych wnętrzach w otoczeniu wspaniałych obrazów wzbogaci naszą kondycję. Muzeum Narodowe we Wrocławiu zaprasza tuż po świętach na wystawę prac Jerzego Tchórzewskiego, którego 10 rocznica śmierci przypadła 25 grudnia.

Kurator wystawy Mariusz Hermansdorfer postanowił pokazać publiczności wszystkie prace Jerzego Tchórzewskiego znajdujące się w zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu, a jest to największa kolekcja prac tego malarza w naszym kraju.

43 obrazy pokazują drogę twórczą artysty. Najwcześniejsza z prezentowanych prac pochodzi z 1949 roku, jeszcze studenckich czasów Tchórzewskiego. Młody artysta tworzył bajkowe krainy nawiązywał do tradycji romantycznej, później do surrealizmu i symbolizmu. Kolejne prace z lat 50-tych to pogłębianie i rozwijanie przyjętego założenia, z tym artysta z subtelnego liryka oczarowanego pięknem rajskich ogrodów staje się twórcą ekspresyjnym, który z ognia, wody, kamienia i ziemi formuje nowe byty - piszą organizatorzy wystawy.Lata 60-te przynoszą kolejne zmiany – malowane przez artystę figury zaczynają zlewać się z tłem: chropowata struktura zalewa wówczas całą powierzchnię płótna, wypełnia kontury kształtów.

Prace powstające na przełomie lat 70-tych i 80-tych są coraz bardziej monumentalne, składają się z wielu części. „Golgota” z 1985 roku, największy obraz Tchórzewskiego – skalą dorównuje średniowiecznym pentaptykom, a klimatem nawiązuje do romantycznych pejzaży. Jest w nim ta sama, co na początku, fascynacja tajemniczymi siłami przyrody, ten sam nastrój i ekspresja.

Ostatnie prace z lat osiemdziesiątych powstały pod wpływem dramatycznych przeżyć osobistych. Wystawie towarzyszy album poświęcony artyście wydany przez Wydawnictwo Bosz. Zawiera reprodukcje jego prac ze zbiorów Muzeum Narodowego we Wrocławiu i kolekcji jego syna Krzysztofa Tchórzewskiego oraz teksty napisane przez przyjaciół malarza - między innymi Mariusza Hermansdorfera, Tadeusza Różewicza, Dorotę Folgę Januszewską – redaktorkę całego tomu.