- Liberia nazywana bywa "państwem anegdotycznym". To określenie opisywać ma słabość tamtejszych instytucji społecznych i politycznych - wyjaśniał gość Jarosława Kociszewskiego. - Ten kraj powstał w próżni, zaprojektowany w latach 20. XIX wieku przez przybyłych na kontynent afrykański wyzwolonych niewolników amerykańskich - dodał. Co niezwykłe, ludność napływowa oparła gospodarkę nowego państwa na... niewolnictwie ludów autochtonicznych. Dziś wciąż dominujące w liberyjskiej polityce i ekonomii grupy etniczne nie są wcale tymi najliczniejszymi.
Niesłabnąca asymetria odbiła się tragicznie na historii kraju. Wydawało się, że sytuacja Liberii poprawi się pod rządami prezydent Ellen Johnson-Sirleaf, wykształconej na Harvardzie ekonomistki. Faktycznie od 2006 roku kraj odnotował rekordowy wzrost gospodarczy. Przerwała go jednak epidemia Eboli. Choć liczba ofiar nie przekroczyła prawdopodobnie kilkuset osób, choroba sparaliżowała 4-milionowy kraj. To kwestia wewnętrznych i zewnętrznych kordonów sanitarnych, które praktycznie zablokowały handel na terenie Liberii i na jej granicach. Dla kraju, którego gospodarka oparta jest na paru surowcach (kauczuk, żelazo, złoto i diamenty, kawa i kakao), to prawdziwa katastrofa. Poważnym, i trudnym do odwrócenia - nawet w dłuższej perspektywie - problemem jest też ucieczka inwestorów.
Jak zatem można pomóc Liberii i kto mógłby to zrobić? I dlaczego epidemia Eboli może umocnić chińską dominację w Afryce? Odpowiedzi w nagraniu audycji "Puls świata".
mm,tj
