Niezwykłe opowieści z domu Lutosławskich

Ostatnia aktualizacja: 20.01.2013 18:20
Posłuchaj fragmentów wspomnień Wacławy Lignowskiej, która przez wiele lat była damą do towarzystwa Pauliny Lutosławskiej, babki Witolda Lutosławskiego.
Teresa Budzisz-Krzyżanowska czyta w Dwójce Pamiętniki 1987-1918 Wacławy Lignowskiej
Teresa Budzisz-Krzyżanowska czyta w Dwójce "Pamiętniki 1987-1918" Wacławy LignowskiejFoto: Grzegorz Śledź/PR2

"Pamiętniki 1987-1918" Wacławy Lignowskiej będzie czytała na antenie Dwójki Teresa Budzisz-Krzyżanowska.
Wydanie tej książki zostało przygotowane na podstawie tekstu przekazanego, w formie zapisu komputerowego, przez Panią Krystynę Witkowską (wnuczkę Mariana Lutosławskiego). Jest to część wspomnień Wacławy Lignowskiej obejmująca lata 1897-1917, czyli od chwili jej przyjazdu do Drozdowa koło Łomży, w celu objęcia posady opiekunki Pauliny Lutosławskiej, do rewolucji rosyjskiej, w czasie której autorka z rodziną Lutosławskich była w Moskwie.
Żywo napisane pamiętniki ukazują nam życie we dworze średnio zamożnej szlachty pod zaborem rosyjskim, na przełomie XIX i XX wieku. Opisy dnia codziennego, tradycji świątecznych, a także działania dla podniesienia kultury mieszkańców wsi oparte są na dziejach członków konkretnej rodziny, z ich zaletami, wadami i śmiesznostkami. Jest to okres, gdy dobrze wykształceni młodzi ludzie osiedlają się w miastach, a ich kontakty z domem rodzinnym ograniczają się do korespondencji i odwiedzin.
Wacława Lignowska urodziła się w roku 1863. Jej ojciec Józef Kiersnowski zginął w powstaniu styczniowym, w którym walczył także jego brat. W odwecie za udział braci w powstaniu władze carskie aresztowały ich rodziców, siostrę Zofię i żonę Józefa Kazimierę, z malutką Wacławą. Osadzono ich w więzieniu w Grodnie, skąd ojca rodu zesłano nad jezioro Onego, a kobiety po roku wypuszczono na wolność. Równocześnie skonfiskowano cały ich majątek.
Kazimiera Kiersnowska przyjęła posadę nauczycielki domowej we dworze swojej znajomej , gdzie mieszkała z córeczką. Mała Wacława kształciła się na prywatnych lekcjach domowych, i corocznie zdawała egzaminy końcowe na pensji. Po śmierci matki wyszła za mąż za Lucjana Lignowskiego, urzędnika z Łomży. Kiedy została wdową w 1897 roku, zaprzyjaźniony z jej rodziną ksiądz namówił ją do podjęcis pracy w charakterze towarzyszki i opiekunki Pauliny Lutosławskiej, w majątku Drozdowo, i tam też przez 25 lat pracowała, do samej śmierci pani Pauliny (30 stycznia 1922).
Ten niezwykle ciekawy i malowniczy pamiętnik wydany został przez Muzeum Przyrody w Drozdowie przy wsparciu Ministerstwa Kultury, Urzędu Miasta Łomży, oraz Fundacji Narwiańskiej.
Audycję przygotowała Elżbieta Łukomska.