Section01 - menu
Section08 - artykułowa

ORP "Orzeł" - chluba polskiej Marynarki Wojennej

Polskie Radio
Bożena Sarnowska 31.07.2014
ORP Orzeł w angielskim porcie
ORP Orzeł w angielskim porcie, foto: Wikimedia Commons/dp

Z horoskopu ułożonego przez jednego z oficerów wynikało, że kariera okrętu będzie bardzo błyskotliwa, ale krótka. Przepowiednia się sprawdziła - ORP Orzeł stał się chlubą polskiej Marynarki Wojennej.

23 maja 1940 ORP "Orzeł" wyszedł w swój ostatni patrol na Morzu Północnym. Dwa dni później zaginął, do dziś nie wiadomo, co dokładnie stało się z załogą polskiego okrętu, którego wyczyny wojenne podziwiano na całym świecie.

Polski
Polski okręt podwodny Orzeł. Fot. Wikimedia Commons/dp. Witold Supiński, Ludwik Błaszczyk: "Okręty wojenne 1900-1966", Wyd. MON, Warszawa 1967/NAC

Postój w Tallinie

Do historii II wojny światowej przeszła słynna ucieczka ORP Orzeł z portu w Tallinie. Wszystko odbyło się jak w najlepszym szpiegowskim filmie. Był 18 września 1939.

- Weszliśmy do Tallina w nocy 14 września - wspominał w grudniu 1939 r. w wywiadzie dla radia BBC por. Jan Grudziński . - Chcieliśmy oddać do szpitala chorego dowódcę i naprawić sprężarkę. Wiedzieliśmy, że przysługuje nam, zgodnie z prawem międzynarodowym, możliwość 24-godzinnego postoju i z całym zaufaniem przyjęliśmy zapewnienie estońskich oficerów, że otrzymamy całkowite zaopatrzenie oraz że naprawią nam uszkodzone urządzenia. Zmęczony całonocną wachtą, świadom bezpieczeństwa w neutralnym porcie ułożyłem się do snu. Przebudzenie było jednak bardziej niż przykre.

Internowanie

Polski okręt podwodny, wbrew prawu międzynarodowemu, został internowany. Oficerowie podjęli decyzję o ucieczce z estońskiego portu. - Nie zdążyliśmy dojść do mola, gdy padł strzał alarmowy z pokładu estońskiego okrętu wojennego. Poszły w ruch reflektory, nie mogliśmy wykręcić się w ciasnym basenie i wpadliśmy dziobem na kamienie przy falochronie - opowiadał por. Jan Grudziński.

Jedno

Nz.: Jedno z ostatnich zdjęć ORP Orzeł. Fot. Wikimedia Commons/dp. Źr.: Edmund Kosiarz. "Flota Białego Orła", Gdańsk 1981

Wielka ucieczka

Akcja się powiodła, ale załoga ORP ”Orzeł” znalazła się w wyjątkowo trudnej sytuacji. Największym problemem był brak map nawigacyjnych. I wtedy jeden z oficerów, por. Andrzej Piasecki dokonał rzeczy zupełnie niebywałej. O wyczynie por. Piaseckiego mówił w listopadzie 1981 roku prof. Paweł Wieczorkiewicz w audycji  Małgorzaty Batosińskiej. - Na podstawie niemieckiego spisu latarń Morza Bałtyckiego Piasecki wykreślił prowizoryczną mapę morską Bałtyku i, posługując się nią, pokierował ”Orła” przez cieśniny duńskie do baz brytyjskich - komentował historyk.

Gratulacje z całego świata

O brawurowej ucieczce polskiego niszczyciela dowiedział się cały świat. Gratulacje spływały od najwyższych brytyjskich oficerów. Por. Jan Grudziński wspominał: - Gdy po trzech tygodniach dotarliśmy wreszcie do wybrzeży Anglii, nie mieliśmy na pokładzie nawet jednej kropli słodkiej wody. Mało brakowało, a zginęlibyśmy pod wodą z pragnienia.

Brawurowa akcja

8 kwietnia 1940 ORP Orzeł wsławił się akcją zatopienia niemieckiego transportowca  ”Rio de Janeiro”. Niestety , zgodnie z przepowiednią, kariera okrętu była błyskotliwa, ale krótka. Na początku czerwca tego samego roku został zatopiony w okolicach cieśniny Skagerrak, w nie do końca wyjaśnionych okolicznościach. Do dziś wszystkie polskie statki płynące w tym rejonie podnoszą banderę, by oddać cześć bohaterskiej załodze polskiego niszczyciela.

Posłuchaj archiwalnych nagrań świadków niezwykłych zdarzeń z przeszłości i komentarza historyka prof. Pawła Wieczorkiewicza.

Zajrzyj na strony serwisu II wojna światowa >>>

bs