27 sierpnia

Dwudziesty siódmy dzień powstania, niedziela. Trwa gehenna Starego Miasta – ciągłe naloty, brak wody i jedzenia, chorzy i poranieni cywile żyją w strasznych warunkach. 

Zniszczenia wojenne stolicy. Mogiła powstańcza w ruinach kościoła św. Kazimierza (sakramentek) przy Rynku Nowego Miasta. Dokładny miesiąc i dzień wydarzenia nieustalone. Warszawa, 1946.

Foto: PAP/Jerzy Baranowski

W nocy 300 żołnierzy Armii Ludowej przechodzi kanałami ze Starego Miasta na Żoliborz. Trzydziestu, którzy zostali bronią barykady na ul. Mostowej.

Oddział rtm. Franciszka Sobeckiego ps. Bończa po ciężkich walkach nie dopuszcza do wysadzenia murów katedry św. Jana. Z zaciętością i odwagą walczą o blokady na ulicach Podwale i Piwnej oddziały batalionu AK "Gustaw". Trwają walki o poszczególne piętra i części budynku Państwowej Wytwórni Papierów Wartościowych.

Dzień jest dramatyczny dla batalionu AK "Parasol". Wspomnienia Piotra Stachiewicza: "Niziutko pikują nad pałac Krasińskich. Precyzyjnie wycelowane bomby […] lądują na sklepieniu piwnic. Tam wybuchają, zawalając strop […]. Mimo natychmiastowej akcji ratunkowej nie udaje się nawet dotrzeć do zasypanych, w większości najprawdopodobniej zabitych już w chwili wybuchu bomb. Ginie 27 żołnierzy "Parasola".

Niemcy atakują stanowiska powstańców na Nowogrodzkiej, Poznańskiej, Chałubińskiego, Waliców, Żelaznej. Zajmują ul. Grzybowską od Waliców do Towarowej i koszary policji przy ul. Ciepłej.

Walki toczą się na Powiślu i Sadybie. W nocy rusza natarcie w stronę Powiśla Czerniakowskiego, gdzie mają miejsce krwawe walki. Na Żoliborzu powstańcy wypierają Niemców ze szkoły przy ul. Konwiktorskiej i ze szkoły przy ul. Gdańskiej.

< 26 sierpnia

28 sierpnia >