Moja kariera artystyczna zaczęła się...przypadkiem, a dokładnie od słów "takich wariatów potrzebują", które wypowiedziała moja ówczesna koleżanka z pracy. Tym oto sposobem trafiłem do amatorskiego teatru w Rybniku. Mimo mojej wszędobylskiej i energicznej natury istnienia, byłem bardzo skromny, co często sprawiało ,że miałem nieprzespaną noc przed spektaklem, ale będąc już na scenie, wszystko mijało i czułem się tam zadziwiająco dobrze. Po kilku latach, kolejnym zrządzeniem losu, czyli wyżej wymienionym "przypadkiem", trafiłem do zawodowego teatru A3, z którym miałem wielką przyjemność podróżować po całej Polsce. Były to spektakle zwłaszcza plenerowe, i muszę zdradzić moją małą tajemnicę - bardzo lubię wprawiać ludzi w dobry nastrój, wywołując uśmiech na ich twarzach, więc sam miałem ogromną radość z tego ,co robiłem. Wróciłem do Rybnika, bo wszystko ma swój czas, i zacząłem szukać ludzi, by z nimi stworzyć coś nowego, coś swojego. Niestety los nie postawił nikogo na mojej drodze, więc zdecydowałem ,że pójdę swoją "Drogą". Tutaj zaczyna się historia mojej piosenki.

Choć gdyby spojrzeć na nią z odległości kilku metrów, można by dostrzec, że jej historia ma już 5 lat. Piosenka ta bowiem, została napisana w małym miasteczku Racibórz, podczas pięciodniowych warsztatów wokalnych, które prowadził Jan Kondrak wraz z Piotrem Selimem, któremu zanuciłem to, co miałem w głowie, a on, poprzez swoje słonie, przelał to na nuty. Wtedy to, po złożeniu piosenki w całość i zaśpiewaniu jej, usłyszałem od Jana Kondraka, że napisałem bardzo dobrą piosenkę. Można by powiedzieć, że moja piosenka dojrzewała jak dobre wino. Pozostając w atmosferze przypadków, teledysk do piosenki też powstał przypadkiem, a kolorowe balony w nim mają wiele ze mną wspólnego i z moim życiem. Tak oto jest - Droga, piosenka moja, wymyślona, złożona, powstała z cząstek mnie całego, moich różnych płaszczyzn materialnych, duchowych, z mojego pomysłu i z moich środków, bo widzicie mili Państwo, jakoś tak już mam, że sieję w koło pozytywne fluidy, darząc ludzi serdecznym uśmiechem. Jeżeli taki jest cel mojego życia, to chciałbym mieć możliwość przekazania go jak największej liczbie wrażliwych serc.