Utwór jest poematem satyrycznym. Satyra przedstawia w żartobliwy sposób obrady kobiecego sejmu w którym uczestniczy Beata, Eufemia, Katarzyna, Konstancja, Ludomiła, Potencjana i Poliksena. Utwór poprzedza apel białogłów (kobiet) do mężczyzn. Sejm dzieli się na trzy „stany”: panny, wdowy i mężatki. Te dwie pierwsze grupy (panny i wdowy) oddają swój głos mężatkom, które cieszą się najwyższym mirem w żeńskim społeczeństwie, wywierając największy wpływ na mężczyzn. Obradujące zwracają uwagę na nieudolność męskiej władzy nad krajem oraz ich brak troski o wspólne dobro Rzeczypospolitej. Swoje argumenty o roli kobiet w świecie opierają o tradycję antyczną, kiedy to kobiety nie tylko często doradzały mężczyznom, ale i same rządziły oraz walczyły o swoje. Jedyną oponentką w grupie jest Konstancja, która powołuje się na starotestamentową narrację, że kobieta należy do mężczyzny, a postulaty współuczestniczek dyskursu uważa za niepoważne.
W słuchowisku usłyszymy znakomitą rolę Zofii Kucówny, która wcieliła się w Konstancyę.
Zofia Kucówna – ukończyła Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Była aktorką w Teatrze Młodego Widza w Krakowie i Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie. Występowała na deskach teatrów warszawskich: Ateneum, Powszechnego i Narodowego. Od 1986 związana jest z Teatrem Współczesnym w Warszawie. Nieskrywanie w rolach własnego „ja”, nadawanie granym postaciom, niezależnie od repertuaru, współczesnego rysu, sprawiło, że widzowie łatwo utożsamiali się z kreowanymi przez nią bohaterkami. „Postaci stwarzane przez nią na scenie, określane są prawidłami dobrego smaku i gustu, wyważone wedle zasad prawdy psychologicznej, ich działania umotywowane są obyczajowo i społecznie, zgodnie z powszechnym doświadczeniem i życiowym prawdopodobieństwem, i – co najważniejsze – zgodnie z osobowością artystki” – pisała Elżbieta Baniewicz („Teatr” 1976, nr 7). Zofia Kucówna współpracowała z Teatrem Telewizji, gdzie zagrała kilkadziesiąt ról. Ma na swoim koncie kilkanaście ról filmowych i serialowych. W 1990 wydała książkę „Zatrzymać czas”.
W ostatnich latach wystąpiła w produkcjach Teatru Polskiego Radia, m.in. w spektaklach: Anioł ognisty – rzecz o Słowackim (reż. Jarosław Kilian, 2012), Płonące miasto (reż. Katarzyna Michałkiewicz, 2012), Poprowadź mnie na drugą stronę (reż. Adam Bauman, 2012), Colas Breugnon (reż. Roman Dziewoński, 2012), Sejm niewieści (reż. Roman Dziewoński, 2014), Pacjent z parasolem (reż. Zdzisław Nardelli, 2014), Paszportowa żona (reż. Wiesław Opałek, 2015).
1963 - Nagroda Komitetu ds. Polskiego Radia i Telewizji za wybitne role w repertuarze współczesnym na antenie Polskiego Radia;
Marcin Bielski "Sejm niewieści"
Adaptacja: Roman Dziewoński
Reżyseria: Roman Dziewoński
Realizacja akustyczna: Andrzej Brzoska
Opracowanie muzyczne: Marian Szałkowski
Obsada:
Eugenia Herman (Matka Ziemia Polska ucząca białegłowy walczyć), Barbara Horowianka (Kataryna), Anna Seniuk (Beata), Hanna Śleszyńska (Ludomiła), Zofia Kucówna (Konstancya), Barbara Krafftówna (Potencyana), Kamila Klimczak (Eufemija), Agnieszka Wosińska (Polixena).
Premiera słuchowiska w radiowej Jedynce odbyła się 1 marca 2014r.
Na powtórzenie słuchowiska "Sejm niewieści" zapraszamy w sobotę (13.04.) tuż po godz. 21.00. Program 1 PR
