- Był to element wizerunku oświeconego władcy, który był obowiązany wspierać naukę i kulturę – mówi Hanna Małachowicz-Malinowska – Sztuka była ważnym elementem propagandy, nic dziwnego, że Stanisław August chętnie sięgałpo środki wyrazu artystycznego, zwłaszcza że nie był to władca, który cieszył się ogólnym poparciem.
Wystrój Pałacu na Wyspie jest politycznym testamentem króla Stanisław August był jednak koneserem sztuki. Kolekcja królewska wskazuje na umiejętność połączenia aspektu propagandowego z wysmakowaną estetyką.
- Początków miłości króla do sztuki należy szukać we wczesnej młodości Stanisława Augusta, w podróży, którą odbył po Europie – mówi Izabela Zychowicz. – Zamiast, zgodnie z wolą ojca, studiować taktykę wojskową, przyszły król wolał odwiedzać pracownie malarskie.
Inwentarz obrazów królewskich obejmował ponad 2.500 pozycji. Niestety, kolekcja uległa rozproszeniu, a proces ten zaczął się już w chwili abdykacji ostatniego króla Polski. Dziś znamy losy tylko 15% obrazów z tego zbioru.
Bacciarelli, Bellotto, Plersch a nawet mnich bazyliański z Poczajowa - o malarzach nadwornych króla Stanisława Augusta opowiadały Izabela Zychowicz i Hanna Małachowicz-Malinowska.
krzk