Line of immortality na kwartet jazzowy i orkiestrę to niezwykłe dzieło "kodujące" symbolikę liczby siedem, zarazem hołd kompozytora wobec samego Boga oraz najważniejszych dla kompozytora postaci i muzycznych stylów. Religijne inspiracje są zawsze w centrum uwagi twórcy – Psalm 119 na sopran i baryton stanowi finałowe ogniwo monumentalnej sakralnej trylogii tworzonej w latach 2005–2017 i obejmującej także Mszę oraz Pasję wg św. Mateusza. Dwa opracowania sławnego hymnu Amazing Grace zostały dedykowane Barackowi Obamie oraz ofiarom masakry w kościele w Charleston w 2015. Glimpses of the Garden of Eden (2016) to niezwykle ciekawa kompozycja na róg i orkiestrę.
James Newton in Person
prapremiera polska
19 października 2019, godz. 19.00
Studio Koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie
Wykonawcy:
Marcela Wierzbicka-Opalińska | sopran
Dominik Opaliński | bas-baryton
kwartet jazzowy:
Piotr Baron | saksofon
Dominik Wania | fortepian
Maciej Adamczak | kontrabas
Łukasz Żyta | perkusja
Polska Orkiestra Sinfonia Iuventus im. Jerzego Semkowa
Wojciech Semerau-Siemianowski | dyrygent
James Newton | prowadzenie koncertu
Program:
James Newton (1953)
Glimpses of the Garden of Eden
The Line of Immortality
Amazing Grace Version 1
Sometimes I Feel Like a Motherless Child (opr. James Newton)
Beauty and Strength
Psalm 119 Introduction
Psalm 119 Zain
Psalm 119 Caph
***
James Newton, urodzony 1 maja 1953 roku w Los Angeles (Kalifornia, USA), flecista, kompozytor, aranżer, dyrygent. W trakcie swojej kariery James Newton napisał ponad 300 kompozycji. Utwory Jamesa Newtona wykonywane były na całym świecie, od Carnegie Hall po berlińską Galerię Narodową. Jego twórczość obejmuje muzykę kameralną, symfoniczną, sakralną, jazz, electronic i ethno, a także muzykę do baletu i tańca nowoczesnego. Ma na koncie kilkadziesiąt albumów autorskich, w tym albumy na flet solo.
"Muzyka, którą piszę, przede wszystkim odzwierciedla moją wiarę, która przenika moje życie artystyczne jako kompozytora muzyki sakralnej" – powiedział Newton. "Innym przewijającym się tematem jest inspiracja moimi afroamerykańskimi korzeniami kulturowymi".
James Newton należy do najznamienitszych jazzowych flecistów – wirtuozów. Jego nagrania z Anthonym Davisem należą do najbardziej charakterystycznych przykładów współczesnego Trzeciego Nurtu. Dorastał przy dźwiękach miejskiego bluesa, rhythm’n’bluesa i muzyki gospel słuchanej i granej przez jego rodziców. W wieku 12 lat grał na gitarze basowej w lokalnym zespole R&B, w wieku 15 lat wraz z gitarzystą założył trio grające muzykę Jimiego Hendrixa. W liceum nauczył się grać na flecie, biorąc lekcje gry klasycznej i jednocześnie studiując u saksofonisty jazzowego i flecisty Buddy’ego Collette’a. W latach 70. wraz z Arthurem Blythe’m i Davidem Murray’em współtworzył grupę Black Music Infinity. Na przełomie lat 70/80. w Nowym Jorku grał z Cecilem Taylorem i Lesterem Bowie’m, a także prowadził trio z pianistą Anthonym Davisem i wiolonczelistą Abdulem Wadudem. W latach 80. i 90. Newton często współpracował z muzykami reprezentującymi inne gatunki, studiował muzykę japońską, indyjską i chińską. Brał także udział w kilku projektach z Davidem Murray’em, z którym wspólnie w latach 90. koncertował. Oprócz aktywności związanej z jazzem Newton regularnie występował z klasycznymi zespołami kameralnymi i orkiestrami symfonicznymi. W 1989 roku opublikował podręcznik improwizacji na flecie (The Improvising Flute).
W 1997 roku napisał operę The Songs of Freedom, a w 2006 roku skomponował Mszę łacińską, która miała swoją premierę w Prato we Włoszech w lutym 2007 roku. W Polsce jako muzyk pojawił się w 2007 roku, gdzie wystąpił w ramach trasy koncertowej Piotr Baron Quartet, w składzie: Piotr Baron, James Newton, Dariusz Oleszkiewicz, Mark Ferber (zespół zagrał wtedy także na Węgrzech). W tym samym roku James Newton wystąpił dwukrotnie z zespołem Jarka Śmietany (James Newton, Jarek Śmietana, Wojciech Karolak i Adam Czerwiński). [Jerzy Szczerbakow]
