Polskie Radio
Section05

wyłączenie banerów

Towarzystwo dla Natury i Człowieka

Książka "Łuhom, łuhom, ponad Buhom. Muzyka tradycyjna Polesia Lubelskiego i jej wykonawcy" opisuje świat tradycyjnej kultury mieszkańców wschodniej części Polski, którzy posługują się językiem polskim i ukraińskim, a także są wyznawcami wschodniego oraz zachodniego chrześcijaństwa. Dołączona do książki płyta zawiera nagrania z kilkunastu miejscowości pogranicznych obszarów (Chełmskie, południowe Podlasie). Rejestrowani byli wiejscy śpiewacy i muzycy oraz ich uczniowie — kontynuatorzy lokalnej tradycji (śpiewaczki: Julita Charytoniuk, Ewa Grochowska, Agnieszka Szokaluk-Gorczyca, Agata Turczyn oraz skrzypek Maciej Filipczuk). W wybranym materiale muzycznym dominują pieśni. Szczególnie bogato reprezentowane są pieśni i przyśpiewki weselne związane z kolejnymi etapami obrzędu, które wykazują wiele cech archaicznych (najstarsza śpiewaczka urodziła się w roku 1886). Ponadto na płycie zamieszczono pieśni liryczne i żniwne oraz kolędy i kołysanki śpiewane w lokalnym dialekcie. Całość dopełniają melodie taneczne.
Zobacz więcej na temat: 

Miejski Dom Kultury w Kolbuszowej

W serii wydawniczej Miejskiego Domu Kultury w Kolbuszowej Muzykanci z Puszczy Sandomierskiej ukazały się wcześniej trzy monograficzne płyty z nagraniami najwybitniejszych muzykantów — skrzypków regionu lasowiackiego: Jana Cebuli, Bronisława Płocha i Władysława Pogody. W 2018 roku opublikowano kolejną płytę. Tym razem poświęcono ją klarneciście — Jerzemu Wronie — jednemu z najwybitniejszych muzyków ludowych Podkarpacia. W 2017 roku Jerzy Wrona założył własną kapelę, w której na skrzypcach prym gra Kazimierz Marcinek, na skrzypcach sekund — Wiesław Malec, na kontrabasie — Zdzisław Ziarkiewicz. Repertuar stanowią taneczne melodie lasowiackie i rzeszowskie: polki, tramelki, oberki. Album uzupełniają nagrania rodzinnej kapeli Wronów, pochodzące z ich prywatnego archiwum. Skład tej rodzinnej kapeli stanowią: Jolanta Wrona — skrzypce, Jerzy Wrona — klarnet, Łukasz Wrona — klarnet, Ryszard Wrona — akordeon, Artur Wrona — kontrabas.
Zobacz więcej na temat: 

Wyd. własne

Album zawiera nagrania 15 pieśni łemkowskich, pochodzących z zapisów Oskara Kolberga oraz badań terenowych prof. Romana Reinfussa, które zostały przeprowadzone w latach 60. XX wieku. Pieśni są wykonywane przez grupę trzynastu kobiet, którym przewodniczy Julia Doszna — znana pieśniarka, od lat prowadząca warsztaty pieśni łemkowskich. Na płycie znalazły się ballady oraz pieśni: obrzędowe, liryczne i powszechne. Zapisy melodii i tekstów większości tych pieśni znajdują się w wydanym w 2017 roku śpiewniku dołączonym do płyty.  
Zobacz więcej na temat: 

Muzyka Odnaleziona

Płyta zawiera nagrania dokonane przez Andrzeja Bieńkowskiego, w latach 1983–1986, w kilku miejscowościach z okolic Przysuchy: Przystałowicach, Rdzuchowie, Drzewicy i Nieznamierowicach. Są to zapisy gry wybitnych skrzypków ziemi radomskiej mikroregionu Kajoków: Piotra Gacy (1927–2017), Tadeusza Jednaka (ur. 1924), Józefa Zarasia (1928–1998), Stanisława Ziei (1931–2010) i Józefa Papisa (1931–2019). Tych pięciu artystów było uczniami legendarnego muzykanta — Jana Bogusza z Kamiennej Woli (1918-1945) — przedwcześnie zmarłego skrzypka, po którym nie zostało niestety żadne nagranie. Niemniej jednak, jak pisze Andrzej Bieńkowski: „na wsi do tej pory żywa jest pamięć o nim i o jego ekstatycznej muzyce, mazurkowych improwizacjach, które wprowadzały tancerzy w trans”. Ten styl gry, a także ulubione melodie mistrza — oberki, polki i mazurki — przejęli utalentowani uczniowie Jana Bogusza, których nagrania publikuje Muzyka Odnaleziona.
Zobacz więcej na temat: 

Miejski Dom Kultury w Kolbuszowej

Wydawnictwo Miejskiego Domu Kultury w Kolbuszowej, na które składają się książka oraz dwie płyty: audio i wideo, poświęcone jest pamięci wybitnego, niedawno zmarłego lasowiackiego skrzypka — Władysława Pogody (1920–2018). Nagrania pochodzą z wcześniejszych publikacji płytowych kapeli Władysława Pogody — z lat 2008–2012 ("Lasowiacki dom", "Tango z Pogodą", "Kuszenie Władysława", "Kolędy z komody Dziadka Pogody"). Niektóre utwory są publikowane po raz pierwszy. Skład kapeli w poszczególnych nagraniach jest różny — niekiedy poszerzony o lirę korbową, flugelhorn, tubę, saksofon czy gitarę elektryczną. Płyta została wydana w oparciu o dofinansowanie z Programu Narodowego Centrum Kultury, Kultura - Interwencje 2018. EtnoPolska.
Zobacz więcej na temat: 

Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Łowickiej, Lowickie.pl

Regionalny Zespół Pieśni i Tańca „Boczki Chełmońskie” obchodzi w tym roku jubileusz 45-lecia działalności. Jest to zespół rodzinny, który — poprzez grę, śpiew i taniec — przekazuje młodszemu pokoleniu tradycyjną kulturę regionu łowickiego. Na płycie znalazły się fragmenty kilku programów i widowisk stanowiących repertuar zespołu: pieśni związane z wielkanocnym zwyczajem chodzenia po dyngusie, obrzędem weselnym, żniwami, dożynkami.  
Zobacz więcej na temat: 

Szamotulski Ośrodek Kultury

Album jest muzycznym portretem jednego z najwybitniejszych dudziarzy wielkopolskich, wychowawcy wielu młodych dudziarzy — Romualda Jędraszaka. Utwory zamieszczone na płycie pochodzą z subregionów: kościańskiego, bukowieckiego, leszczyńskiego i rawickiego. Są to melodie taneczne — wiwaty, polki, chodzone, marsze, oberki i walcerki — przejęte od dudziarzy, z którymi Romuald Jędraszak grywał przez wiele lat w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu. Grywał nie tylko na dudach wielkopolskich, ale także na sierszeńkach i mazankach. W kapeli towarzyszą mu na skrzypcach podwiązanych jego uczniowie, m.in. Marcin Jędraszak, Tomasz Kiciński oraz Paweł Zawadzki. Płyta została wydana w oparciu o dofinansowanie z Programu Narodowego Centrum Kultury, Kultura - Interwencje 2018. EtnoPolska.
Zobacz więcej na temat: 

Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu, ISPAN

"Sobiescy – zachowane w dźwiękach" to tytuł projektu, wystawy i wydawnictwa przygotowanych z okazji 50-lecia powołania Muzeum Ludowych Instrumentów Muzycznych w Szydłowcu. Do książki dołączone są dwie płyty: jedna zawiera film z 1958 roku, pt. "Melodie, które nie zaginą" w reżyserii Stanisława Grabowskiego, druga zaś nagrania zrealizowane przez Jadwigę i Mariana Sobieskich podczas badań terenowych w latach 1945–1969. Usłyszymy tu wspaniałego koźlarza Tomasza Śliwę, jedną z najstarszych nagranych śpiewaczek Mariannę Kulawiak urodzoną w 1868 roku czy instrument służący głównie do nauki gry jakim są sierszeńki. Kolejne nagrania zawarte na płycie pochodzą z Opoczyńskiego i Rzeszowskiego. W nagraniach z Lubelskiego królują kapele - dwie z Radzięcina i jedna z Kocudzy prezentująca m.in. szybki taniec kozak. Płytę zamykają Jadwiga i Marian Sobiescy, którzy tym razem odwrócili swoje role i z realizujących nagrania wcielili się w nagrywanych.
Zobacz więcej na temat: 

Fundacja Korzenie

Płyta zawiera nagrania pieśni kołyskowych, przechowanych w pamięci śpiewaczek podkieleckich wsi: Ireny Gąsior z Rudek, Elżbiety Młynarczyk z Morawicy, Marianny Śmiłowskiej i Teresy Klimczak z Marzysza oraz Iwony Nowakowskiej i Stefanii Waldon z Ciekot. Śpiewaczki reprezentują trzy pokolenia — najstarsza ma 85 lat, najmłodsza 35. Śpiewają w gwarze świętokrzyskiej. Płytę zamyka modlitwa odmawiana tradycyjnie po ochrzczeniu dziecka. Płyta została wydana w oparciu o dofinansowanie z Programu Narodowego Centrum Kultury, Kultura - Interwencje 2018. EtnoPolska.
Zobacz więcej na temat: 

Stowarzyszenie Zespół Regionalny „Śwarni”

Dwupłytowy album zawiera nagrania tradycyjnej muzyki spiskiej oraz bajdy podhalańskie w oprawie muzycznej. Na pierwszym krążku zamieszczono nagrania tradycyjnej muzyki spiskiej z Dursztyna — dawne melodie taneczne i pieśni odtworzone na podstawie zapisów z lat 50. i 60. XX wieku wykonanych przez Aleksandrę Szurmiak-Bogucką. Kapela spiska gra w tradycyjnym trzyosobowym składzie: Tomasz Hornik – skrzypce prym i śpiew, Mateusz Kudasik – skrzypce sekund, Tadeusz Watycha – basy. Śpiewają mieszkanki Dursztyna: Maria Kaczmarczyk, Grażyna Kaczmarczyk i Agnieszka Bigos prezentujące starodawny styl spiskiego wielogłosu. Druga płyta zawiera bajdy (gawędy) Skalnego Podhala autorstwa znakomitych twórców, m.in. Włodzimierza Wnuka, Kazimierza Przerwy-Tetmajera, Jana Gutt-Mostowego, Anieli Gut-Stapińskiej, Jana Krzeptowskiego Sabały czytane przez Elżbietę Porębską-Mędoń. Oprawę muzyczną stanowi muzyka podhalańska. 
Zobacz więcej na temat: 

Gminne Centrum Kultury i Sportu w Wieniawie

Album zawiera nagrania dwóch kapel radomskich — Wiesławy Gromadzkiej z Kamienia Dużego i Jana Wochniaka z Wieniawy oraz Zespołu Folklorystycznego „Wieniawa” i jego solistek – śpiewaczek z Wieniawy. Kapela Wiesławy Gromadzkiej kontynuuje tradycje rodzinnego muzykowania, wykonuje tradycyjne, radomskie mazurki, oberki i polki, często okraszone przyśpiewkami pani Wiesławy. Kapela Jana Wochniaka z Wieniawy gra w trzyosobowym składzie: skrzypce, harmonia trzyrzędowa i baraban. Ma równie tradycyjny repertuar, w którym dominują oberki, mazurki i polki. Zespół Folklorystyczny "Wieniawa" z Wieniawy i jego solistki: Teresa Bieńkowska, Władysława Adamczyk i Ewa Białek wykonują tradycyjne pieśni oraz melodie taneczne pogranicza ziemi radomskiej i opoczyńskiej, pochodzące z przekazów ustnych i zaczerpnięte ze zbiorów Stanisława Ambrożka — regionalisty, założyciela — w 1979 roku — pierwszego zespołu regionalnego w Wieniawie.
Zobacz więcej na temat: 

Wyd. własne

Materiał muzyczny zamieszczony na płycie pochodzi z badań terenowych prowadzonych przez Olgę Kozieł we wschodniej części Lubelszczyzny, w powiecie chełmskim. Są to pieśni przejęte z repertuaru wiejskich śpiewaczek, zapamiętane z czasów ich dzieciństwa spędzonego na Wołyniu. Starodawny repertuar obejmuje pieśni weselne, miłosne, żniwne. Młode wykonawczynie: Olga Kozieł i Anna Jurkiewicz oraz gościnnie Julia Biczysko i zespół Z lasu śpiewają te pieśni z zachowaniem lokalnej gwary i charakterystycznych cech wykonawczych.
Zobacz więcej na temat: 

Równy wybitnym

19 marca 1830 r. w "Gazecie Korespondenta Warszawskiego i Zagranicznego" ukazała się entuzjastyczna recenzja po koncercie Chopina w Teatrze Narodowym w dniu 17 marca tego roku, pióra Franciszka Salezego Dochowskiego: "Talent młodego Chopina w dwojakim względzie powinien być uznanym, jako egzekutora i kompozytora. Jako egzekutor przeszedł nawet Hummla w delikatności uczucia i wytworności smaku. Jako kompozytor zajął znakomite miejsce pomiędzy pierwszymi autorami, a jego Adagia i Ronda sam Hummel by się zaparł". (sd) 
Zobacz więcej na temat: