dzieci w PolskieRadio.pl (1712)

Lekarz liczy, a dziecko się rodzi

Oddział położniczy Szpitala Praskiego w Warszawie, w którym pracuje 60 osób personelu ma przeciętnie zajętych 17 łóżek. 20 stycznia b.r. dyrekcja szpitala poinformowała zespół o planach zamknięcia tego oddziału. W Polsce jest dużo oddziałów położniczych, a liczba urodzeń maleje. Przetrwają tylko najsilniejsze, więc lekarze zaczęli liczyć.

"Prawo do bicia"

Historia, która zdarzyła się w łódzkiej rodzinie, przypomina tragedię grecką. Żona z trojgiem dzieci opuszcza męża. Mąż zabija żonę, podpala jej nowy dom i popełnia samobójstwo. Najstarsza córka z płonącego domu ratuje dwie młodsze siostry. Dramat osadzony w realiach współczesnej Polski, gdzie istnieją organizacje walczące z przemocą w rodzinie, działa prawo, które nie broni ofiary, a kościoły i związki religijne głoszą miłość bliźniego. Wszystkie te instytucje są bezradne w obliczu narastających między dwojgiem ludzi złych emocji. Strach. Złość. Fizyczna przemoc. Rozpacz. Czy finał tej tragedii to efekt odtrącenia, zranionej miłości czy choroby ? W jakiej mierze mogło temu zapobiec otoczenie oraz liczne, powołane do obrony praw człowieka i ochrony rodziny, instytucje? Jedno jest pewne: pozostały trzy sieroty, którymi musi się zająć Dom Dziecka.

"Myślałem, że to przeze mnie"

Piętnastoletni Marcin i trzynastoletnia Joasia znależli się w Pogotowiu Opiekuńczym. Ich rodzina rozpadła się siedem lat temu. Kiedy matka odeszła z innym mężczyzną ojciec zaczął pić i całkowicie zaniedbywać dzieci. Cierpiąc i wstydząc się swojego opuszczenia Marcin i Joasia próbowali stworzyć wokół siebie pozory normalności.

"Czas reporterów"- "Z mroku i mgły"

26 stycznia minęła 55 rocznica wyzwolenia obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. W tych dniach warto pochylić się nad przeszłością, o której nikomu nie wolno zapominać, tak w świecie jak i w Polsce, przez którą walcem przetoczył się holocaust. "Z mroku i mgły" - Ewy Michałowskiej i Krzysztofa Wyrzykowskiego jest wstrząsającym dokumentem ukazującym los dzieci żydowskich w obozie zagłady w Oświęcimiu. Tutaj się kończy kolejowy tor a teren jest otoczony zardzewiałym drutem kolczastym. Jak okiem sięgnąć ciągną się brązowe drewniane baraki, gdzieniegdzie sterczą kikuty wypalonych kominów. Pod stopami pył spopielonych ludzkich ciał. Tak dzisiaj wygląda Auschwitz - obszar piekła, po wojnie zamienionego w muzeum w Oświęcimiu . Właśnie na terenie dawnego obozu spotkali się po latach ci, którym dane było przeżyć, którzy ocaleli, mimo iż miało ich nie być, którzy byli uczestnikami i świadkami rozgrywającej się tu tragedii. Szczęśliwym zrządzeniem losu udało im się wrócić do życia bramą z osławionym napisem "Arbeit macht frei" . Bramą , przez którą kilka milionów Zobacz więcej na temat: Krzysztof Wyrzykowski POLSKA Ewa Michałowska dzieci pieczeń

"Wybór Grzesia"

15 letni Grześ, wychowanek Domu Dziecka w Wałbrzychu zamarzł w Boguszowie Gorcach jako trzecia ofiara tej zimy. Wszystko wskazuje, że chłopiec dokonał świadomego wyboru. Wypadek ten wstrząsnął kadrą wychowawców i małymi mieszkańcami Domu Dziecka. Reporter przedstawia "stan ducha" tej placówki, słyszymy wypowiedzi dyrektorki, pedagogów i najbliższych kolegów, nawet duszpasterza. Wszyscy bardzo lubili Grzesia i nie potrafią zrozumieć, dlaczego doszło do tej tragedii. Może słuchacze spróbują poszukać odpowiedzi na to pytanie, zwłaszcza, że po audycji połączymy się z autorem reportażu. Dalszy ciąg dyskusji o Grzesiu, Domach Dziecka w Polsce i na Litwie, a także Domach Rodzinnych w audycji nocnej "Noc Tułaczy", którą poprowadzi Janina Jankowska. Przedstawimy w niej inne reportaże pokazujące los dzieci odepchniętych w Polsce i w rodzinach polskich na Litwie.

CZAS REPORTERÓW "Marzenie Marty"

Studio Reportażu i Dokumentu w listopadzie ubiegłego roku wsparło prowadzoną przez lekarzy i artystów akcję pomocy dzieciom ze sparaliżowanym układem oddechowym "Oddech dla.. " Dzięki reportażom Hanny Bogoryja Zakrzewskiej emitowanym w Pr.I i III, , koncertom z udziałem artystów scen polskich i reakcji naszych słuchaczy 9 letni Damian mógł wrócić do domu. Damian należy do dzieci , które nie mogą same oddychać i bez urządzenia zwanego respiratorem skazane są na życie w szpitalu. Na te respiratory lub stymulatory Ministerstwo Zdrowia nie miało dotąd pieniędzy Rodzice i organizacje pozarządowe w swoich wysiłkach były bezradne. Dzięki połączeniu sił lekarzy artystów i reportażystów radia publicznego , łącznie z ośrodkami regionalnymi , nie tylko uzbierano pieniądze dla Damiana, ale też tworzony jest właśnie pierwszy w Polsce bank respiratorów. Następne dziecko, 7 letnią Martę w Wałbrzychu odnalazł reporter z Radia Wrocław Przemysław Żyła. . Marta od 3 lat leży w szpitalu , a lekarze opiekujący się dzieckiem , nie znali nowej metody

"Szkoła na szóstkę"

Ośrodek Szkolno-wychowawczy "Helenów" ma długą i bogatą tradycję. W okresie międzywojennym znalazły tu schronienie i opiekę dzieci osierocone w czasie I Wojny Światowej. Dzisiejszy Helenów to szkoła (podstawowa + jedna klasa gimnazjalna) oraz internat. Trafiają tu dzieci ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się (np. dyslektycy),oraz z mózgowym porażeniem dziecięcym. W szkole masowej nie miałyby one żadnych szans na normalny rozwój, wymagają bowiem indywidualnego traktowania. W Helenowie, oprócz normalnych lekcji szkolnych ( dostosowanych oczywiście do możliwości dziecka)wychowankowie uczestniczą w zajęciach rehabilitacyjnych i reedukacyjnych. Jednak właściwy program to jeszcze nie wszystko. Tego typu dzieci wymagają przede wszystkim odpowiedniej atmosfery: miłości, życzliwości, aprobaty. To wszystko daje im Helenów.

"Dogonić życie"

Reportaż nominowany przez Polskie Radio do Prix Italia. To historia człowieka, który jako dziecko ulicy trafił do jednego z domów wybitnego polskiego pedagoga Kazimierza Lisieckiego "Dziadka". To postać niezwykle barwna, wspaniały gawędziarz, ojciec pięciorga dzieci, człowiek o wielu zawodach (piekarz, sportowiec - mistrz Polski w biegach na orientację, masażysta, księgarz , artysta malarz, warszawski ryksiarz...). Reportaż zrealizowany techniką dżwiękowych obrazów opowiada o sprawach ważnych w życiu: przyjaźni, miłości, rodzinie. Jedną z najpiękniejszych scen w reportażu jest opowieść o jednej z wigilii, którą przeżył bohater - zaczęła się od aresztowania a zakończyła najwspanialszą ucztą wigilijną jego życia.

"Tajemnica"

X, bohaterka reportażu pragnie pozostać anonimową. Opowiada o wydarzeniu z przeszłości, które jest obecne w jej świadomości każdego dnia. W późnych latach 50-ych jako młodziutka dziewczyna urodziła nieślubne dziecko. Najbliższe otoczenie zadecydowało za nią, że dziecko zostanie oddane do adopcji zamożnej rodzinie z wyższych sfer partyjnych. Nie śmiała i nie mogła protestować. Fakt ten okryto tajemnicą. Wyszła za mąż urodziła następne, dziś ma już dorosłe dzieci, wnuki, szczęśliwą rodzinę. Nie mogła jednak zaznać spokoju. Po latach odszukała swego pierworodnego syna, który mieszka za granicą. Jego przybrani rodzice już nie żyją. X rozmawia z nim co pewien czas przez telefon, tylko syn nie wie, że rozmawia ze swoją rodzoną matką. Nie zdecydowała się na powiedzenie prawdy, ale zapragnęła podzielić się nią z reporterką radiową. Stąd to niezwykłe wyznanie, za którym kryją się pytania szczególnie obecne w wigilię Wigilii: Czy powinna wyznać synowi, że ma matkę, czy tym samym zburzy dotychczasowe życie , jego rodzinie i swoim pozostałym dzieciom ? Po audycji Janina

"Dwie barwy nadziei"

Miała 26 lat gdy zapadła na chorobę nowotworową. Po paru latach walki, wyszła z niej zwycięsko. Wyszła za mąż, urodziła córkę, u której gdy miała dwa lata stwierdzono białaczkę. Zaczęła się walka o życie dziewczynki. Stres związany z chorobą córki spowodował nawrót choroby u matki. Teraz o swoje życie walczyły obie. Matce udało się po raz drugi - jest zdrowa. Córka umarła. Dziś choć tak ciężko doświadczona, nie zamknęła się w sobie, nie obwinia losu - znalazła sens życia w pracy na rzecz innych. Pomaga rodzicom dzieci z chorobą nowotworową. Za tę audycję autorka otrzymała I nagrodę w kategorii monologu na Ogólnopolskim Konkursie Reportażu Radiowego "Polska i Świat 1999".

Lekarz liczy, a dziecko się rodzi

"Prawo do bicia"

Myślałem, że to przeze mnie

Przepraszam, tu nie biją

Z potrzeby serca

"Myślałem, że to przeze mnie"

Dwie barwy nadziei

Denis, Sara i inne dzieci