Powstaje film o jaskini Altamira

Ostatnia aktualizacja: 13.10.2014 16:00

Do położonej w północnej Hiszpanii słynnej jaskini Altamira wkroczyła ekipa filmowa. W miejscu słynącym z prehistorycznych, naskalnych rysuków koni i bizonów kręcony jest film dokumentalny.

Czytaj także

Niezwykłe odkrycie hiszpańskich archeologów

Ostatnia aktualizacja: 02.10.2014 12:15

Hiszpańscy archeolodzy odkryli paterę z najstarszym znanym na Półwyspie Iberyjskim wizerunkiem Chrystusa. Przedmiot pochodzi z IV wieku, a znaleziono go na terenie wykopalisk w Castulo – ruinach miasta w Andaluzji zamieszkanego niegdyś przez Iberów, a potem przez Rzymian i Wizygotów.

Przykładowe przedstawienie wizerunku Chrystusa w majestacieFoto: Wikipedia

Posłuchaj

00'52 Najstarszy wizerunek Chrystusa na Półwyspie Iberyjskim. Relacja Ewy Wysockiej (IAR)

więcej

Patera została wykonana z zielonkawego szkła i ma 22 centymetry średnicy. Przedstawia Chrystusa w majestacie, któremu towarzyszą dwaj apostołowie, prawdopodobnie Piotr i Paweł. Wszyscy mają aureole i greckie tuniki. Uczniowie Jezusa trzymają zwoje papirusów. Krawędzie patery zdobią symbole alfy i omegi – początku i końca.

Znalezisko odkryto w pomieszczeniu przeznaczonym do kultu. Leżało na wapiennej posadzce i było przysypane gruzem. Znaleziono niemal wszystkie jego fragmenty.

Podobne przedmioty odkryto w rzymskich katakumbach. Zdaniem specjalistów z zakresu paleochrześcijaństwa talerz został wyprodukowany w Ostii, porcie starożytnego Rzymu.

Wykopaliska w Castulo są prowadzone od 40 lat. Najstarsze znaleziska pochodzą z epoki brązu, najmłodsze – z okresu renesansu, kiedy to miasto zostało porzucone przez mieszkańców.

IAR/iwo

Zobacz więcej na temat: Andaluzja archeologia Hiszpania NAUKA religia

Czytaj także

Niezwykłe odkrycie toruńskich archeologów. Odnaleźli pradziejową osadę

Ostatnia aktualizacja: 05.10.2014 15:33

Zespół archeologów podwodnych z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu odkrył pradziejową osadę zlokalizowaną w jeziorze Gil Wielki na Pojezierzu Iławskim.

Mapa Pojezierza Iławskiego i Garbu LubawskiegoFoto: Wikipedia/Marcin n®

Jak powiedział nadzorujący prace kierownik Zakładu Archeologii Podwodnej UMK dr hab. Andrzej Pydyn, odkryte przez badaczy stanowisko jest bardzo ciekawe i z pewnością potrzebne będą dalsze jego badania. - W tej chwili trzeba wykonać pełną dokumentację, czyli między innymi dokładne mapy i zasięg stanowiska - podkreślił dr Pydyn.

Materiał, który odkryto podczas trwających od wiosny prac wskazuje, że jedna z płycizn znajdująca się w jeziorze Gil Wielki była kilkakrotnie wykorzystywana w różnych okresach przez minione społeczności. Wśród odnalezionej ceramiki liczne fragmenty nawiązują do tradycji neolitycznej i - według ustaleń naukowców - prawdopodobnie związane są z ludnością tzw. kultury ceramiki sznurowej.

Jak zaznaczył dr Pydyn, jeśli badania fizykochemiczne potwierdzą sugerowaną chronologię, odkryte stanowisko byłoby pierwszą osadą z epoki kamienia odnalezioną w polskich wodach.

Prace toruńskich archeologów są kontynuacją ubiegłorocznych badań w wodach Pojezierza Iławskiego, podczas których naukowcy z UMK odkryli pozostałości średniowiecznych przepraw mostowych. W tym roku badania realizowane były na jeziorze Iławskim, Gil Wielki, Drwęckim oraz Grażymowskim. - Pojezierze Iławskie jest historycznie bardzo ciekawym miejscem. Od pradziejów znajdowało się na styku kultur, m.in. słowiańskich i pruskich. Co więcej - jest to miejsce słabo rozpoznane archeologicznie - poinformował dr Pydyn.

Podobnie jak w poprzednim sezonie badawczym, tym razem również do badań zastosowano metody nieinwazyjne - skanowanie echosondą i sonarem bocznym, które umożliwiły stworzenie dokładnych map głębokości odtwarzających wygląd dna. Do sprawdzenia tego, co znajduje się pod dnem wykorzystano natomiast georadar.

mr, PAP

Zobacz więcej na temat: archeologia NAUKA

Czytaj także

Sztuka jaskiniowa kwitła także w Indonezji

Ostatnia aktualizacja: 08.10.2014 23:00

Malarstwo jaskiniowe ma co najmniej 40 tysięcy lat i na samym początku wcale nie było wyłączną domeną zachodnich Europejczyków. Wskazują na to prymitywne dzieła sztuki w Indonezji.

Odbicia dłoni z Cuevas de las Manos Foto: Mariano/Wiki/cc 3.0

Posłuchaj

00'51 Prastare malarstwo z Indonezji - R. Motriuk / IAR.

więcej

O analizie tych malowideł naukowcy piszą w tygodniku „Nature”.

Na ścianach jaskini na wyspie Celebes znaleziono to, czego intuicyjnie można się spodziewać po prekursorach malarstwa: obrysy dłoni. Jak je malowano? - Moim zdaniem ludzie przykładali rękę do ściany, brali do ust farbę, po czym rozpryskiwali ją wokół dłoni - tłumaczy tygodnikowi „Nature” jeden z autorów badań Adam Brumm z Uniwersytetu Griffitha w Australii.

Na ścianach są także czerwonawe sylwetki zwierząt. Podobne malowidła, także sprzed 40 tysięcy lat znaleziono już wcześniej w Hiszpanii. Namalowane indonezyjskie zwierzęta były inne. Jeden rysunek przedstawia prawdopodobnie unikatowy gatunek z rodziny wołowatych, spokrewniony z żubrami czy kozicami. Jest także endemiczna odmiana żywiącej się owocami świni - babirusy.

Rozwój sztuki wskazywał, że ludzie potrafią myśleć abstrakcyjnie, co doprowadziło do rozwoju nauki i technologii.

(IAR)

Zobacz więcej na temat: archeologia NAUKA