Urodzony 11 maja 1909. W 1939 roku w 9. pułku ułanów. Ranny w Warszawie, niewola niemiecka i ucieczka. Późnej w Służbie Zwycięstwu Polski i Związku Walki Zbrojnej jako "Lubicz", w styczniu 1940 roku kurier do Budapesztu. We Francji dowódca kompanii w Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w 3. Dywizji Piechoty. W Wielkiej Brytanii w 1. Brygadzie Strzelców. Przeszkolony w dywersji. Zaprzysiężony 10 października 1941. Skok 27/28 grudnia 1941. Przydział do "Wachlarza" jako dowódca III odcinka. W listopadzie 1942 roku ujęty przez Niemców pod Dawidgródkiem, więziony w Stolinie i Pińsku, odbity 18 stycznia 1943. Później w Kedywie Komendy Głównej Armii Krajowej, instruktor w szkole dywersji "Zagajnik". Od maja 1943 roku w Kedywie Obszaru AK Białystok, szef Kedywu Obszaru, ranny pod Ugniewem. Od maja 1944 roku w Okręgu AK Brześć jako dowódca 84. pułku piechoty w składzie 30. Dywizji Piechoty AK. Ciężko ranny w bitwie pod Mańczakami. W Powstaniu Warszawskim na Mokotowie, zastępca szefa Oddziału III w sztabie V Obwodu. Dowódca patrolu oficerskiego do dowództwa Armii Czerwonej, którzy przeprawił się przez Wisłę w nocy z 18/19 września 1944. Dwa dni później aresztowany przez Sowietów. Do 1948 roku w sowieckich więzieniach. Po powrocie do Polski współpracował z UB i SB. Zmarł 11 czerwca 1986 w Warszawie.
