Na powstańców rusza 10 batalionów piechoty i dwa bataliony saperów ze wsparciem 9 czołgów typu "Tygrys", 20 dział szturmowych, moździerzy (w tym moździerz kalibru 600 mm) oraz 50 "goliatów". Dodatkowo użyto plutonu miotaczy min, ognia z pociągu pancernego oraz lotnictwa.
Z tą potęgą siły wroga zderzyli się powstańcy w pobliży Tłomackiego, Bonifraterskiej, w Ogrodzie Krasińskich, na ul. Bielańskiej i pl. Teatralnym, w ruinach Katedry i na Brzozowej.
Odpierają szturm po szturmie, walcząc o każdy dom. Kończy się amunicja, na niektórych barykadach powstańcy już nie mają z czego strzelać. Płonie Stare Miasto – kościoły Jezuitów, Sakramentek, Najświętszej Marii Panny oraz Archiwum Skarbowe przy ul. Rymarskiej.
Niemcy wypierają powstańców z terenu Politechniki, której gmach jest zburzony i podpalony. Wycofujące się stamtąd oddziały, dowodzone przez kpt. Stefana Golędzinowskiego ps. Golski umacniają się po parzystej stronie ulicy Noakowskiego, która do końca powstania będzie linią frontu.
W innych walkach w Śródmieściu tego dnia powstańcy obronili przed natarciem od strony Al. Ujazdowskich wyloty ulic: Koszykowej, Chopina, Piusa XI.
Oprócz Starego Miasta tego dnia wybuchły pożary na ulicach Hożej, Wspólnej, Żurawiej, Nowogrodzkiej i części Marszałkowskiej.
Z Lasu Kabackiego na Sadybę przebija się ok. 370 żołnierzy Armii Krajowej.
< 18 sierpnia
20 sierpnia >