Adaptator i reżyser:
Jan Warenycia
Realizator:
Tomasz Perkowski
Opracowanie muzyczne:
Marian Szałkowski
Obsada:
Anna Apostolakis, Olga Sarzyńska, Katarzyna Dąbrowska, Olgierd Łukaszewicz, Henryk Talar, Marcin Przybylski
„Zamek kaniowski” Seweryna Goszczyńskiego jest najbardziej znaną polską powieścią poetycką odwołującą się do romantycznej poetyki fantastyki i grozy. Świat metafizyczny, w postaci pradawnych ukraińskich wierzeń i legend, splata się tu z chrześcijańskim etosem walki dobra ze złem. Tłem zdarzeń jest koliszczyzna (1768), wielki bunt kozactwa i chłopstwa, którzy zdobyli zamek kaniowski, a następnie dokonali brutalnej rzezi jego polskiej załogi.
Bohater powieści kozak Nebaba przyłącza się do buntu, pragnąc zemścić się za domniemaną wiarołomność ukochanej Orliki, poślubionej podstępnie przez rządcę zamku. Orlika uosabia czystą, anielską wręcz dobroć i piękno, jej ślub z rządcą sprawia, że w Nebabie pękają wszelkie ludzkie hamulce i staje się bezwolnym narzędziem złych, demonicznych mocy.
Prześladuje go widmo Kseni, kobiety, którą kiedyś utopił, gdy ta narzucała mu się natarczywie ze swą miłością. Ksenia jest „wysłannikiem piekieł”, której wskrzeszenie w postaci upiora jest niekończącym się wyrzutem sumienia kozaka Nebaby i zapowiedzią nadciągających straszliwych zdarzeń.
Pełen pesymizmu świat „Zamku kaniowskiego” jest obrazem niepojętego, pełnego okrucieństwa chaosu ; ziemskiego piekła, w którym człowiek targany sprzecznymi namiętnościami nieuchronnie stacza się w otchłań występku i zbrodni.
„Zamek kaniowski” Seweryna Goszczyńskiego jest najbardziej znaną polską powieścią poetycką odwołującą się do romantycznej poetyki fantastyki i grozy. Świat metafizyczny, w postaci pradawnych ukraińskich wierzeń i legend, splata się tu z chrześcijańskim etosem walki dobra ze złem. Tłem zdarzeń jest koliszczyzna (1768), wielki bunt kozactwa i chłopstwa, którzy zdobyli zamek kaniowski, a następnie dokonali brutalnej rzezi jego polskiej załogi.
Bohater powieści kozak Nebaba przyłącza się do buntu, pragnąc zemścić się za domniemaną wiarołomność ukochanej Orliki, poślubionej podstępnie przez rządcę zamku. Orlika uosabia czystą, anielską wręcz dobroć i piękno, jej ślub z rządcą sprawia, że w Nebabie pękają wszelkie ludzkie hamulce i staje się bezwolnym narzędziem złych, demonicznych mocy.
Prześladuje go widmo Kseni, kobiety, którą kiedyś utopił, gdy ta narzucała mu się natarczywie ze swą miłością. Ksenia jest „wysłannikiem piekieł”, której wskrzeszenie w postaci upiora jest niekończącym się wyrzutem sumienia kozaka Nebaby i zapowiedzią nadciągających straszliwych zdarzeń.
Pełen pesymizmu świat „Zamku kaniowskiego” jest obrazem niepojętego, pełnego okrucieństwa chaosu, ziemskiego piekła, w którym człowiek targany sprzecznymi namiętnościami nieuchronnie stacza się w otchłań występku i zbrodni.
