Українська Служба

«Moje Bieszczady». Історія регіону в одній пісні

23.07.2025 19:00
На Музичному уроці польської перекладаємо та аналізуємо пісню «Moje Bieszczady». Текст: Мацєй Августин, виконання: «KSU».
Аудіо
  • На Музичному уроці польської перекладаємо текст пісні "Moje Bieszczady". Текст: Мацєй Ауґустин (Міхал Брода), виконання: KSU
 .
Ілюстративне фото.Pxhere/domena pibliczna

Bieszczady, tam, gdzie diabeł, bies pośród czadów mówi dobranoc. «Rzućmy wszystko i jedźmy w Bieszczady», mawia się nieraz. W Bieszczady oczyszczone z ludności uciekali hipisi, dziwacy pragnący mieszkać na łonie natury, uciekinierzy z więzień, dezerterzy, autsajderzy. Tam w latach 70. nieoczekiwanie narodził się polski punk rock, a jego twórcy byli powszechnie oskarżani o różne zbrodnie, w tym ukraiński nacjonalizm. Зокрема, і наші сьогоднішні герої  гурт «KSU» з Устриків Долішніх, самого серця Середніх Бескидів. Гурт заслужений, досвідчений та працьовитий. Музиканти грають вже 48 років, за свою історію видали кільканадцять альбомів (точніше 11, і це офіційні альбоми, бо крім цього було понад 30 піратських чи записаних з концертів), а зовсім недавно про них зняли фільм. «Іди проти течії» (пол. Idź pod prąd)  це художня стрічка, котра розповідає історію не тільки створення гурту, але історію бунту молодих людей, котрим було тісно в рамках комуністичної цензури. 

Fenomen. W czasach, gdy w radiu dominowała muzyka pokroju «Jak się masz, kochanie» czy słodkie hity Boney M., w Ustrzykach Dolnych powstał zespół całkowicie niepasujący do czasów Gierka. W 1977 roku, gdy o punk rocku w Polsce prawie nikt jeszcze nie słyszał, grupa kilku nastolatków z Bieszczad stworzyła kapelę inspirowaną nową brytyjską sceną. Z dala od wielkich miast i muzycznych trendów, dokonali czegoś niemożliwego. 

Для початку, вони надсилають до Радіо «Вільна Європа» листа з проханням про більше «музики вільних людей» в ефірі:

«Droga redakcjo! Jesteśmy młodymi ludźmi z małego miasta w Polsce. Wasze audycje na falach krótkich są dla nas jedynym kontaktem z wolnym światem i jego muzyką. Dzięki Wam zetknęliśmy się z punk rockiem, muzyką, którą kochamy. Prosimy o więcej! W Bieszczadach, w komunistycznej Polsce siedzą przy odbiornikach jej fani, których jesteście jedyną nadzieją».

На їхнє здивування, лист зачитують у прямому ефірі, і станція починає транслювати щотижневу програму про панк-музику.

Pierwszy koncert KSU zagrało w Ustrzykach w przedsiębiorstwie budowlano-komunalnym w świetlicy. Sala była pełna, połowę zajęli więźniowie z kryminału, a drugą miejscowi z Ustrzyk. - Zabawa była nie z tej ziemi - wspomina Eugeniusz «Siczka» Olejarczyk. - Początkowo słuchacze nie bardzo wiedzieli, o co chodzi. Ale już po drugim numerze porwała ich nieprawdopodobna energia. Sala trzęsła się w posadach. I właśnie o to chodzi w tej muzyce!

Zespół tworzyli uczniowie szkół średnich i zawodowych: Bogusław «Bohun» Augustyn (śpiew, saksofon), Lesław «Tomkas» Tomków (gitara basowa), Eugeniusz «Siczka» Olejarczyk (gitara), Wojciech «Ptyś» Bodurkiewicz (organy) i Waldemar «Burek» Kuzianik (perkusja). Teksty pisał brat Bohuna - «Michał Broda» (Maciej Augustyn).  


А що означає назва - KSU? 

«Wracaliśmy nawaleni późno w nocy i zobaczyłem auto z rejestracją KSU», - wspomina «Siczka». W Ustrzykach tak było napisane na rejestracjach samochodowych. Ale chłopaki dorabiali do tego różne teorie: Każdy Się Upija, ale również Komitet Samostijnej Ukrainy oraz… «Деякі комуністи вважали, що це якась третя генерація УПА», — каже панк, поет, конферансьє Павло «Коньйо» Коннак.

«Naszym symbolem był ukraiński tryzub, ‘’Bohun’’ to wymyślił - że jak Ustrzyki, to jakiś motyw ukraiński musi być». – wspomina «Siczka». A Ustrzyki Dolne to niezwykłe miasto, do 1951 roku należało do Ukrainy Radzieckiej, później w ramach wymiany terytoriów, zostało przyłączone do Polski. Takie zmiany przynależności państwowej oznaczały usuwanie mieszkańców, zwożenie nowych. Mieszanka ludzi z różnych stron, KSU to przejaw lokalnej tożsamości i patriotyzmu.

«KSU»  це теж Вільна Республіка Бещад. І ми би могли представити цей гурт так: «KSU»  репрезентативний державний колектив Вільної Республіки Бещад. 

Вільна Республіка Бещади, Wolna Republika Bieszczad, WRB – неформальна молодіжна організація, заснована наприкінці 70-х років XX століття в Устриках Долішніх, що поєднувала ідеї бунту покоління панків, місцевого патріотизму Бещад та антикомунізму, ставила собі за мету захист природи регіону та його культури, була тісно пов'язана з панк-рок-групою «KSU». І ця ідея ВРБ була настільки тісно пов'язана із «KSU», що музиканти мали щось на кшталт шевронів з гербом цієї республіки, а шеврони нагадували українські тризуби. І через це музикантами зацікавилися відповідні служби. Służba Bezpieczeństwa 19 marca 1980 roku rozpoczęła akcję «Żyletka», wymierzoną przeciwko środowisku punkrockowemu w Ustrzykach Dolnych. Wraz z coraz częstszym pisaniem na budynkach haseł WRB i PUNK zaczęły pojawiać się napisy gloryfikujące faszyzm i swastyki. Zdaniem muzyków hasła profaszystowskie i swastyki stanowiły prowokację ze strony SB. Akcja «Żyletka» została zakończona 25 lipca 1980 roku, jednak SB śledziła działalność KSU i jej sympatyków do końca PRL.

Текст пісні «Moje Bieszczady» 

Бещади — це гірський хребет, західна частина Східних Бескидів. 

Góry aż do nieba Гори до самого неба

Короткий словничок, пов'язаний із горами: 

Góry  гори

Szczyt  вершина, найвища точка гори або гірського хребта.

Przełęcz  перевал, низьке місце між вершинами гір, яке дає можливість переходу через хребет. To naturalne, stosunkowo niskie obniżenie pomiędzy dwiema górskimi szczytami lub grzbietami, które umożliwia przejście z jednej doliny do drugiej.

НаприкладWeszliśmy na przełęcz i odpoczęliśmy, zanim ruszyliśmy w kierunku szczytu.

Dolina — долина

Grań  гребінь, вузька вершина або хребет, що з’єднує кілька гірських вершин.

Stok  схил, поверхня гори, що йде вниз від вершини до підніжжя.

Наприклад: Narciarze zjeżdżali po stromym stoku w dół doliny.

Schronisko (schronisko górskie)  притулок, туристична база в горах

Гірський будиночок або база для туристів для відпочинку й ночівлі.

Jaskinia – печера

Szlak  стежка, тобто позначений маршрут або доріжка для туристів у гірській місцевості.

Ten szlak turystyczny jest dobrze oznakowany i bardzo popularny wśród wędrowców.


I zieleni krzyk І зелень кричить

Polna droga pośród kwiatów — Ґрунтова дорога серед квітів (Дорога серед полів та квітів)

I złamany krzyż І зламаний хрест

Strumień skryty w mroku Струмок, захований у темряві

I zdziczały sad — І здичавілий сад

Stara cerkiew pod modrzewiem — Стара церква під модриною

I pęknięty dzwon — І тріснутий дзвін

Zarośnięty cmentarz Зарослий цвинтар

Na nim dzikie bzy Дикий бузок на ньому

Ile łez i ile krzywdy — Скільки сліз і скільки кривди

Ile ludzkiej krwi — Скільки людської крові

Księżyc nad Otrytem — Місяць над Отритом

Otryt – masyw górski w Bieszczadach Zachodnich (czasem zaliczane do Gór Sanocko-Turczańskich) położone na północ od doliny Sanu; najwyższym szczytem jest Trohaniec (939 m n.p.m.).

Niebo pełne gwiazd — Небо, повне зірок

Tańczą szare popielice — Танцюють сірі вовчки

Вовчки  вид ссавців з ряду мишоподібних, дуже милі створіння 

San usypia nas — (Річка) Сян заколисує нас

Як ще синонімічно можна сказати що когось заколисуємо?

Usypiać, układać do snu, uśpić, kołysać, lulac (potocznie, dziecięco), usypiać do snu - коли маємо на увазі, що когось заколисуємо до сну, присипляємо.

Наприклад: Mama kołysała dziecko, żeby je uśpić.


To właśnie są — Ось такі вони

To właśnie moje Bieszczady — Ось такі мої Бещади

To właśnie są — Ось такі вони

To właśnie moje Bieszczady — Ось такі мої Бещади

Zarośnięte olchą — Зарослі вільхою

Pola dawnej wsi — Поля давнього села

Kto je orał, kto je zasiał? — Хто їх орав, хто засівав?

Nie pamięta nikt — Не пам'ятає ніхто

Skrzypią martwe świerki Скриплять мертві смереки

To drewniany płacz Це дерев'яний плач

 

Świat się kończy w Sokolikach Світ закінчується в Соколиках

Sokoliki – nieistniejąca po polskiej stronie granicy z Ukrainą wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, po obu stronach rzeki San na obszarze Bieszczadzkiego Parku Narodowego. Село виселене протягом 1945—1946 років. Дерев'яна церква знищена, у мурованій влаштовано спостережний пункт прикордонних військ. Po II wojnie światowej – w 1945 roku i w czerwcu 1946 roku – ukraińskich mieszkańców wywieziono do ZSRR.

 

Dalej tylko las — Далі лише ліс

Druty na granicy — Дроти на кордоні

Dzielą nacje dwie — Розділяють дві нації

Dzieli ściana nienawiści — Стіна ненависті між ними (Розділяє стіна ненависті)

I przeraża mnie — І лякає мене

San jest taki płytki — Сян такий мілкий

Пояснюємо значення слова «płytki» :

Płytki  mający małą głębokość; taki, który nie jest głęboki.

Мілкий  той, що має невелику глибину, не глибокий.

Наприклад: To jest płytkie jezioro. San jest taki płytki 

«Płytki» w znaczeniu przenośnym   powierzchowny, mało głęboki (np. o uczuciu, myśli, refleksji).

Поверхневий  такий, що не заглиблюється у суть, несерйозний або неглибокий (про думки, почуття).

Gdzie Beniowej brzeg Там, де Беньової берег

Beniowa (ukr. Беньова) – wyludniona wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska, nad rzeką San. Після війни Лівобережна і основна частина Беньової опинилась у складі Польської Народної Республіки. 2 червня 1947 року, у рамках акції «Вісла», протягом години польські війська виселили все населення у збірний пункт в Тернаві, а далі воно було розпорошене по різних частинах приєднаних до Польщі німецьких земель. W 1945 miejscowi Ukraińcy zostali wysiedleni na mocy polsko-radzieckiego porozumienia na Ukrainę w ramach wymiany ludności. Byli mieszkańcy Beniowej mieszkają obecnie w okolicach Stryja oraz na Wołyniu. Od jesieni 1939 przez wieś przebiegała granica między Niemcami a ZSRR. Po 1951 wieś została formalnie podzielona między Polskę a Związek Radziecki.

Dzieli ludzi, dzieli myśli — Розділяє людей, розділяє думки

Straszny jego gniew — Гнів його жахливий

To właśnie są — Ось такі вони

To właśnie moje Bieszczady — Ось такі мої Бещади

To właśnie są — Ось такі вони

To właśnie moje Bieszczady — Ось такі мої Бещади

Запрошую послухати «Музичний урок польської» у доданому файлі.

Яна Стемпнєвич