Adam Bień urodził się w 1899 r. w rodzinie chłopskiej. Jako ochotnik uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1925 r. skończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Był współzałożycielem Związku Młodzieży Wiejskiej „Wici”. Należał też do czołowych działaczy Związku Teatrów Ludowych, wraz z Jędrzejem Cierniakiem wydał książkę pt. „Teatry ludowe w Polsce”.
Podczas II wojny światowej wziął bardzo aktywny udział w pracach konspiracyjnych, na początku 1940 roku w Stronnictwie Ludowym Roch powierzono mu przewodnictwo Komisji Prawnej Centrali Ruchu Ludowego. Z ramienia „Rocha” Adam Bień powołany został w 1943 roku przez Prezydenta Rzeczypospolitej na emigracji na stanowisko I Zastępcy Delegata Rządu RP na kraj w randze ministra. W marcu 1945 roku wraz z innymi czołowymi przywódcami Polskiego Państwa Podziemnego, został aresztowany przez NKWD i wywieziony do Moskwy, gdzie został skazany w tzw. "procesie szesnastu" na pięć lat więzienia na Łubiance.
Po wyjściu na wolność w 1949 r. pracował na prowincji jako tłumacz i adwokat. Zajął się głównie pisaniem (napisał cykl wspomnień), a także działalnością społeczną. Był między innymi współzałożycielem i prezesem Staszowskiego Towarzystwa Kulturalnego, członkiem Towarzystwa Naukowego Sandomierskiego, Polskiego Towarzystwa Czytelniczego, a także honorowym członkiem Ligi Krajowej. Na emeryturę przeszedł w latach 70-tych, zmarł w 1998 r.
Prawie sto lat życia polityka, ludowca i wielkiego patrioty podsumowuje prof. Arkadiusz Indraszczyk z Uniwersytetu Przyrodniczo- Humanistycznego w Siedlcach i Muzeum Historii Polskiego Ruchu Ludowego.
Audycja jest współfinansowana przez Fundację "Pomoc Polakom na Wschodzie" w ramach sprawowania opieki Senatu Rzeczypospolitej Polskiej nad Polonią i Polakami za Granicą.
Teksty czytał Krzysztof Dumała.
Audycję zrealizowała Magdalena Górecka-Balcer.
Do wysłuchania audycji zaprasza Ewa Plisiecka.