Nie żyje Magda Umer, poetka śpiewanej rzeczywistości

Odeszła Magda Umer - piosenkarka, wykonawczyni poezji śpiewanej, autorka recitali, dziennikarka, reżyserka, scenarzystka i aktorka. W swoich wykonaniach poruszała i zadziwiała. Uchodziła za jeden z najważniejszych głosów polskiej kultury muzycznej. Miała 76 lat. 

Magda Umer (właść. Małgorzata Magda Umer-Przeradzka) urodziła się 9 października 1949 roku w Warszawie. Zadebiutowała pod koniec lat 60. w studenckich kabaretach. Już wtedy, jako młoda wykonawczyni, zaczęła zdobywać pierwsze festiwalowe nagrody: wyróżnienia i laury w Opolu oraz na Festiwalu Artystycznym Młodzieży Akademickiej.

Jej droga przez lata była konsekwentna: sięgała po najpiękniejsze teksty, najtrudniejsze frazy i po piosenki najwybitniejszych autorów: Jeremiego Przybory, Agnieszki Osieckiej, Wojciecha Młynarskiego, Magdy Czapińskiej i innych. 

Zaczęło się od... Ireny Santor

Jej pierwszym ukochanym głosem była Irena Santor. - To był pierwszy głos w radio, w którym chyba się zakochałam. Oczywiście była jeszcze Maria Koterbska i Marta Mirska, ale to Irenka śpiewała mi codziennie - wspominała w jednej z rozmów w radiowej Jedynce. 

Szczególnie upodobała sobie poezję śpiewaną, przekraczając granice piosenki estradowej i artystycznej. Była też aktorką, scenarzystką i reżyserką – autorką recitali telewizyjnych i widowisk poetyckich, które z powodzeniem łączyły estradę z teatrem. W jej dorobku znaleźć można programy poświęcone wielkim twórcom piosenki literackiej oraz wielkie widowiska.

Czytaj także:

• Magda Umer w Jedynce: wychodzę do ludzi, kiedy mogę się do nich uśmiechnąć
• Podwójny jubileusz Magdy Umer. "Trzeba cieszyć się każdą chwilą"

By cieszyć się życiem

W 1989 roku przypomniała twórczość Kabaretu Starszych Panów. Wraz z zespołem przygotowała spektakl "Zimy żal" w Teatrze Rampa. W 1996 roku zrealizowała wywiad rzekę z Agnieszką Osiecką zatytułowany "Rozmowy o zmierzchu i o świcie". Dokumentem stał się zapisem przyjaźni i wspólnej historii artystycznej. 

W rozmowach i wywiadach mówiła o życiu jako o całości. – Trzeba cieszyć się każdą chwilą – podkreślała wielokrotnie. – Życie składa się z chwil i wydarzeń. O 15.00 może nam być cudownie, a o 17.00 nie możemy sobie poradzić. Nie mogę tego dokładnie umiejscowić w czasie i przestrzeni. Trzeba się cieszyć każdą chwilą, dzięki której uda nam się przeżyć następną – powiedziała podczas jednej z rozmów w Programie 2 Polskiego Radia. 

Za swoją twórczość i wkład w ksztłątownie kultury została odznaczona m.in. w 2000 roku Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz w 2009 roku medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis".

Odeszła w wieku 76 lat. 

*** 

polskieradio.pl/zch