"Komponowanie, to jak zabawa w budowanie z klocków. Ciągle tworzy się nowe budowle, używając tych samych elementów. Tak naprawdę klocki są gotowe do użycia od dzieciństwa, jedynego czasu, który jest stworzony do ich zgromadzenia." – te słowa Gustava Mahlera, zanotowane przez Natalie Bauer-Lechner, wypowiedziane zostały dla objaśnienia zawartości jego I Symfonii. Dają dość jasny obraz sposobu pracy kompozytora, a dla wnikliwego słuchacza są jak sygnał do wzmożenia czujności i uwagi! Można odnaleźć bowiem w materii I Symfonii, do której przylgnął podtytuł "Tytan" kilka symbolicznych cytatów i odniesień do dzieł twórców wcześniejszych generacji. Gdzie je Mahler poukrywał i co owe cytaty i symbole znaczą?
Postaramy się to wyjaśnić w pierwszej z cyklu audycji, które w roku 100. rocznicy śmierci Gustava Mahlera, złożą się na swoisty przewodnik po jego symfonice. Analizując monumentalne dzieła orkiestrowe jednego z największych twórców symfonii wszech czasów nie będziemy abstrahować od wątków biograficznych oraz ideowo-estetycznego tła późnego romantyzmu – w przypadku dorobku Mahlera wszystkie te aspekty splatają się bowiem i jak w zwierciadle przeglądają w dziełach. I Symfonia, pisana dość długo (pierwsze pomysły to jeszcze rok 1884, ostateczna, druga redakcja – 1896), zawdzięcza swój kształt między innymi pierwszemu, genialnemu cyklowi pieśni Mahlera – Lieder eines fahrenden Gesellen. Na jej marginesie trzeba wspomnieć również o pierwszych uczuciowych fascynacjach młodego kompozytora. Jak przełożyło się to na materię dzieła? Odpowiedź w niedzielny wieczór.
Zapraszamy: Marcin Gmys i Marcin Majchrowski
Aby wysłuchać fragmentów audycji "Moje czasy jeszcze nadejdą - przewodnik po symfoniach Gustava Mahlera", wystarczy kliknąć ikonę dźwięku w ramce "Posłuchaj" po prawej stronie.
