Audycja Iwony Malinowskiej z 2007 roku z udziałem historyka teatru, redaktora naczelnego kwartalnika "Pamiętnik teatralny" - profesora Edwarda Krasińskiego.
O narodzinach, dziejach, rodzajach i osobliwościach afisza, za czasów Wojciecha Bogusławskiego, zwanym także doniesieniem teatralnym, o roli afisza i afiszera.
Pierwsi definicję afisza podali autorzy Dykcjonarzyka teatralnego - Dmuszewski i Żołkowski. W 1808 r. afisze są żródłem wielu ciekawych informacji dla historyków teatru. Podają informaje o tym jaki spektakl jest grany, gdzie i kiedy, kto jest jego autorem, czy to premiera czy wznowienie, kto występuje, kto reżyserował i wiele innych danych, w zależności od regionu i epoki. Afisze drukowane były na różnym papierze - nawet pachnącym. Ich wielkość była zwykle znormalizowana - między 40 a 50 centymetrów, ale zdarzały się wyjątki, np. kiedy Jaracz występował w Szczawnicy, organizatorzy wydrukowali afisze o wysokości dwóch metrów, by umieścić na nich pół metrowej wysokości wypisane nazwisko artysty. Wszystko po to, by zainteresować potencjalnych widzów i zwiększyć frekwencję.
