Oczywiście Isabelle Faust jest przedstawicielką mainstreamu o tyle, że nie uprawia tzw. wykonawstwa historycznego, ani też nie skupia się wyłącznie na muzyce współczesnej. Zarazem zasięg jej repertuaru jest zdecydowenie "przesunięty" względem dziedziny, która jeszcze niedawno bez zająknięcia określilibyśmy mianem "klasycznej". Niemiecka skrzypaczka praktycznie nie wykonuje więc Mozarta, zaliczanego coraz chętniej do muzyki dawnej, za to sięga po Bartóka czy Martinů. W tym polu stylistycznym Faust porusza się ze swobodą, poszukując nowych ujęć sonat Beethovena czy wirtuozerii Brahmsa. Jej gra łączy techniczną pewność i historyczną adekwatność z - dyskretnie, ale stanowczo zaznaczaną - indywidualnością.
Wywiad z Isabelle Faust przeprowadziła Magdalena Łoś.
Polski melomanom nie trzeba także przedstawiać Angielki Rachel Podger, która często gości nad Wisłą, a współpracowała m.in. z Arte dei Suonatori. Poza tym kojarzona jest z działalnością w zespole The English Concer oraz z Orkiestrą Wieku Oświecenia, którą obecnie kieruje.
Do barokowych skrzypiec nie trzeba jej było przekonywać: brzmieniem jelitowych strun zachwyciła się od pierwszego razu i natychmiast zapragnęła spróbować gry na dawnym instrumencie. Nie było to, wbrew pozorom, łatwe, bo jej nauczyciel uważał ruch wykonawstwa historycznie poinformowanego za chwilową modę, na którą nie warto tracić czasu. Ta kontrowersja pomiędzy uczennicą a mistrzem skończyć się mogła tylko rozejściem się ich dróg. Dziś Rachel Podger jest czołową skrzypaczką barokową i, jak może, ułatwia młodym ludziom kontakt z barokową wiolinistyką: jest profesorką w Guildhall School of Music & Drama, a uczy także w Walii, Niemczech i Danii.
Na wywiad z Rachel Podger zaprasza w poniedziałek (26 grudnia) o godz. 14, Klaudia Baranowska.
