Jazz Kissa. Fenomen japońskich kawiarni jazzowych

Ostatnia aktualizacja: 26.08.2025 08:00
W audycji opowiadaliśmy o fenomenie Jazz Kissa. Od ponad stu lat w Japonii funkcjonują kawiarnie jazzowe (Jazz Kissaten). To zazwyczaj małe, ciasne lokale, mieszczące do kilkunastu klientów, w których gospodarze serwują jazz z płyt winylowych odtwarzanych na najwyżej jakości sprzęcie.
Jedna z kawiarni jazzowych z albumu Tokyo Jazz Joints.
Jedna z kawiarni jazzowych z albumu "Tokyo Jazz Joints". Foto: Philip Arneill

Posłuchaj na podcasty.polskieradio.pl >>>

W całym kraju istnieje kilkaset takich miejsc. Nie tylko w wielkich miastach, ale też na prowincji – w niewielkich miejscowościach. Trudno oprzeć się magii tych przestrzeni: półmroku, zapachu kawy, ścian zastawionych półkami z płytami i atmosfery skupionego słuchania.

Gościem poniedziałkowej Nocnej strefy był Philip Arneill – fotograf i badacz, autor albumu "Tokyo Jazz Joints", który od lat dokumentuje kulturę Jazz Kissa w Japonii. Naszą rozmowę nagraliśmy w Tokio podczas trasy Jazz Po Polsku Dookoła Świata.

Jazz z płyt, dymu i ciszy: podróż po japońskich kawiarniach muzycznych

Sfotografowałem już około 250, teraz pewnie koło 260 miejsc. Te, które mnie najbardziej przyciągają - i ten "klasyczny" obraz jazz kisa, jaki mamy w głowie - to raczej małe, zadymione przestrzenie: rozklekotane schody, niewiele miejsc, ściana płyt. Ale gdy się pojeździ po kraju, okazuje się, że rozpiętość jest ogromna: są i duże lokale, i zupełnie nowe, i takie, które łączą kawę, jazz i jedzenie. Jest więc naprawdę pełne spektrum - mówił na antenie Philip Arneil.


Playlista audycji

1. The George Otsuka 5 – Go On [„Go On”, Three Blind Mice 1972]
2. Hoshii – Yumi [„Her Name Was Yumi”, kxntrst 2025] (wkrótce na Jazz from Poland in Japan)
3. Jim O’Rourke, Yoshimi – Say A Little Prayer For Me [„All Kinds Of People: Love Burt Bacharach”, AWDR/LR2 2010] (O’Rourke wkrótce na Unsound Osaka)
4. Isao Suzuki – Three Cushion [„Three Cushion”, Paddle Wheel 1981]
5. Rozmowa z Philipem Arneillem z Tokyo Jazz Joints cz. 1
6. Ryo Fukui – Early Summer [LP „Scenery”, Nadja 1976 / We Release Jazz 2018]
7. Maki Asakawa – Gogo 午後 [LP „One”, Express 1980]
8. George Kawaguchi Big Four – Vietnam [LP „George and Sleepy”, Victor 1969 / 2024]
9. Rozmowa z Philipem Arneillem z Tokyo Jazz Joints cz. 2
10. George Kawaguchi, Art Blakey – Tin Tin Teo [LP „Killer Joe”, Union Jazz 1981]
11. Horace Silver – Too Much Sake [LP „The Tokyo Blues”, Blue Note 1962 / Tone Poet Series 2025]
12. Hideo Shiraki Quintet – Señor Blues [„Hideo Shiraki Plays Horace Silver”, King Records 1962 / Sound Fuji 2025]
13. Miyoshi Youji – Nagara Jazz Ondo [„Shibuya Jazz Classics Presents Johnny's Underground: Best Of Johnny's Disk”, Solid Records 2010]
14. Eiji Nakayama Trio – Aya No Samba [„Shibuya Jazz Classics Presents Johnny's Underground: Best Of Johnny's Disk”, Solid Records 2010]
15. Tsuyoshi Yamamoto Trio – Blues For Tee [„Blues For Tee”, Three Blind Mice 1975]


***

Tytuł audycjiNocna strefa

ProwadzenieKrzysztof Dziuba

GośćPhilip Arneill

Data emisji: 25.08.2025

Godz. emisji: 22.30


Czytaj także

Casiopea, japońskie fusion i melodie pociągów. Minoru Mukaiya gościem Dwójki

Ostatnia aktualizacja: 28.07.2025 01:00
Będąc w tokijskim metrze, słyszymy z niemal każdej strony najróżniejsze melodyjki i dżingle. Melodie japońskich dworców to prawdziwy fenomen – niemal każda stacja ma swoją unikalną, kilkusekundową kompozycję. Autorem kilkuset z nich jest Minoru Mukaiya – pianista jazzowy, były klawiszowiec legendarnej grupy Casiopea, szef firmy produkującej symulatory kolejowe i przede wszystkim Densha otaku, czyli "MiKol", a zatem Miłośnik Kolei.
rozwiń zwiń