Rzeź wołyńska
W latach 1943-1945 Wołyń i Małopolska Wschodnia, Kresy przedwojennej II Rzeczpospolitej, spłynęły krwią od 80 do 120 tys. Polaków ze szczególnym okrucieństwem zamordowanych przez nacjonalistów ukraińskich.
Wydarzenia zapoczątkowane 11 lipca 1943 roku atakiem na Polaków w 99 miejscowościach określono mianem rzezi wołyńskiej, też rzezi wołyńsko-galicyjskiej. Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów (banderowców) i Ukraińska Armia Powstańcza są odpowiedzialne za ludobójstwo Polaków w 4,3 tys. miejscowościach. Ich celem była eksterminacja ludności nie-ukraińskiej z terenów uznawanych przez nich za ziemie ukraińskie.
W PRL była to wiedza zakazana. Ale i po 1989 roku historia znana nielicznym. Przełom nastąpił w 2013 roku. W 70. rocznicę wydarzeń został odsłonięty pomnik rzezi wołyńskiej w Warszawie, powstał film "Wołyń". Wiedza o tej zbrodni stała się powszechniejsza.
Zobacz także:
Tzw. zbrodnia pomorska
A jak wygląda pamięć o wydarzeniu wcześniejszym od rzezi wołyńskiej o cztery lata tzw. zbrodni pomorskiej? Na Pomorzu niemieccy nacjonaliści wymordowali polską ludność cywilną. Symbolem tego ludobójstwa, również ze szczególnym okrucieństwem, jest jedno z największych miejsc kaźni w Piaśnicy koło Wejherowa.
Jaki wpływ na pamięć o tych wydarzeniach miała tzw. akcja 1005, podczas której Niemcy zacierali ślady swoich zbrodni poprzez wydobywanie i niszczenie zwłok zgładzonych Polaków?
Posłuchaj także:
Gość: prof. Andrzej Nowak (historyk, publicysta, nauczyciel akademicki, sowietolog, autor "Dziejów Polski")
***
Na audycję "Historia żywa" w poniedziałek (18.12) po godz. 21.00 zaprasza Dorota Truszczak.
kk/gs
