Biskup Janusz Narzyński urodził się 14 marca 1928 w Warszawie jako syn Teofila i Elżbiety z domu Orivo. W latach 1949-1953 studiował na Wydziale Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego. 6 maja 1956 został ordynowany na duchownego przez biskupa Karola Kotulę. Do 1958 był wikariuszem parafii w Mrągowie, następnie jako stypendysta Światowej Federacji Luterańskiej studiował w Getyndze. Po powrocie do kraju był katechetą Parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Warszawie, zaś od 1965 był wikariuszem zwierzchnika Kościoła biskupa Andrzeja Wantuły.
23 lutego 1975 Kolegium Wyborcze Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Polsce wybrało go Biskupem Kościoła. 6 kwietnia 1975 został konsekrowany w kościele św. Trójcy w Warszawie; zastąpił na tym urzędzie biskupa Andrzeja Wantułę. Od 22 marca 1983 do 18 grudnia 1986 był prezesem Polskiej Rady Ekumenicznej.
Bp Janusz Narzyński jest uważany za jednego z najwybitniejszych znawców historii i teologii Marcina Lutra oraz Reformacji w Polsce. Stał na czele Komitetu Organizacyjnego całorocznych obchodów jubileuszu 500-lecia urodzin Lutra. Od 1949 do 1993 był pracownikiem naukowym Wydziału Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Warszawskiego, a następnie Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie. Za działalność naukową i ekumeniczną Wydział Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu w Bratysławie nadał mu tytuł doktora honoris causa.