Piszemy

Kanały internetowe

Historia

Serwisy historyczne

Radiowe Centrum Kultury Ludowej

Studio Reportażu I Dokumentu Polskiego Radia

Teatr Polskiego Radia W Warszawie

Orkiestra Polskiego Radia W Warszawie

Lektury Do Słuchania

Ramówka

Częstotliwości

Sklep

Szkolenia

Akademia Radiowa

Section50

Section00

Skandal na Festiwalu Kapel i Śpiewaków w Kazimierzu

Tegoroczny festiwal zakończył się skandalem i to chyba największym w historii tej imprezy, a jurorzy pełni frazesów o wadze i niezwykłości tego wydarzenia nabrali wody w usta. Zostało mętne tłumaczenie organizatorów i niesmak. Media społecznościowe rozgrzały się do czerwoności.

Nostalgia na sprzedaż

Od ponad dekady kapitalizm próbuje nam (nietanio) sprzedać nostalgię za PRL-em. To poczucie straty i tęsknoty za czymś dawnym, nieokreślonym musi mieć oczywiście desygnat: przedmiot albo miejsce. W rolach estetycznych wehikułów czasu osadzono koszulki, kubki czy lokale gastronomiczne. Kasa się zgadza.

W Spale czy w Warszawie – zboże już dożnięte, więc świętujmy

„Kiedyż się rolnik ma weselić i Bogu pokłonić i ziemi błogosławić i ludziom za pomoc podziękować, jeżeli nie wtedy, gdy pod dach swój zgromadzi owoce pracy mozolnej i zabiegów całorocznych?” – tak o dożynkach u progu XX wieku pisał etnograf i folklorysta Zygmunt Gloger.

W sprawie akordeonu na OFKiŚL

Tegoroczny, 55 już, Ogólnopolski Festiwal Kapel i Śpiewaków Ludowych obrodził w wyraziste opinie dotyczące charakteru wydarzenia. Za zgodą obu autorów, publikujemy rozmowę Piotra Baczewskiego i prof. Piotra Dahliga, mając nadzieję, że stanie się ona przyczynkiem do dyskusji na temat formuły polskich festiwali folklorystycznych, w tym tych najważniejszych.

Paradoksy Festiwalu w Kazimierzu

Pierwszy można nazwać paradoksem założycielskim. Jeden z twórców (obok lubelskich regionalistów i ambitnych działaczy kultury) Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu, a z perspektywy kuratorskiej można powiedzieć, że jego ojciec – nieżyjący już Włodzimierz Dębski – mówił: „Stworzyłem zasady kazimierskiego Festiwalu”, a zarazem twierdził, że „Folklor, którym się tylu zachwyca, okazuje się po głębszej analizie lipą, chałą bez jakichkolwiek wartości kształcących. Co najwyżej można go jeszcze gorzej wykonać. Parę bab pojęczy sobie, popiszczy. Nikomu to nic nie da”.

Ostatni dzień lata – o sierpniu w kulturze i zwyczaju

Mówi się, że lato trwa do trzeciego tygodnia września, ale nikt w to tak naprawdę nie wierzy.To sierpień jest miesiącem, w którym wszystko spowalnia i kończy się – zwozimy zboże z pól, zaczynamy zbierać grzyby i pierwsze jabłka, obserwujemy, jak temperatura nocą spada poniżej dziesięciu stopni, a chłód wieczorny znowu sprawdza, czy o nim zapomnieliśmy.To także miesiąc obietnic i zobowiązań.

Nostalgia

Kiedy kończy nam się dzieciństwo, z rozpędem wzniecającym kurzawę wbiegamy w młodość, która zamienia się niepostrzeżenie w dorosłość. W owym momencie jednak nie za bardzo wiadomo, co ta dorosłość oznacza, bo dopiero „staje się”. Rozsadza nas niepowstrzymana organiczna witalność. Sturm und Drang jest piękny także dlatego, że niebezpieczny jak walka z bykiem, a chociażby i z borsukiem. Tak to wygląda, przynajmniej z perspektywy chłopackiej, oraz liczba mnoga, której tu używam, jest oczywiście szczególna, nie ogólna.

Muzyka Ekstremalna

Nie, nie będę pisał o wygłupach awangardy lat 1950, piłowaniu fortepianu na koncercie czy waleniu kijami o pulpity etc. Chciałem opowiedzieć o ekstremalnej muzyce prosto ze wsi. To dość nowe zjawisko, ale ku mojej radości rozwija się żywiołowo, na marginesie oficjalnych festiwali i przeglądów.

Co było, a nie jest

Zapamiętane z dzieciństwa, z nastoletnich czasów, z drogi do szkoły. „Zawsze” tu były, „zawsze” stały, mijane w porannym pośpiechu albo popołudniowym zmęczeniu i obojętności, bez spojrzenia...

Pocztówka z Chochołowa – kłopotliwe dziedzictwo

Uwielbiam lato, czas wakacji! Lubię, kiedy dzień jest długi, lubię, jak jest gorąco (choć wiem, że nie wszyscy podzielają ten entuzjazm). Ale przede wszystkim uwielbiam wyjeżdżać, opuszczać dom i chwilowo zamieszkiwać inne miejsca.

Autokreacja

Upalne kieleckie lato, idziemy do chałupy która samym wyglądem obiecuje niezwykłą przygodę; drewniana, czterospadowy słomiany dach. Wchodzimy do rozgrzanej od pieca izby.

Wesele śmiertelników

To centralny obrzęd życia w większości kultur tradycyjnych świata, także w polskiej. W ciągu XX wieku tradycyjne formy wesela zanikły lub uległy daleko idącym przekształceniom.

Section51

Section52