Japońskie jesieniary

Ostatnia aktualizacja: 27.09.2022 08:00
"Momijigari" - tym mianem określa się w Japonii zwyczaj obserwowania czerwieniejących liści. W poniedziałkowej (26.09) "Nocnej strefie" urządziliśmy sobie muzyczne momijigari, słuchając utworów, które wprowadzają nas w stan melancholii.
Okładki płyt
Okładki płytFoto: Krzysztof Dziuba

Królowała japońska piosenka w wydaniu mistrzyń i mistrzów jesiennych nastrojów - Yoshiko Sai, Ichiko Aoba, Doji Morita, Maki Asakawa, Itsuroh Shimoda, Tsunekichi Suzuki…

Co jakiś czas wracaliśmy też do inspirowanych jesienią awangardowych kompozycji Toru Takemitsu.

W swojej twórczości Toru Takemitsu łączył elementy muzyki i filozofii Wschodu i Zachodu. Wierzył, że muzyka porządkuje codzienne dźwięki, czyniąc je istotnymi i zrozumiałymi. Dążył do inkorporacji dźwięków naturalnych oraz do zestawiania i godzenia przeciwieństw takich jak Wschód i Zachód, dźwięk i cisza, tradycja i innowacja.

Uprawiał większość podstawowych form muzyki instrumentalnej i wokalno-instrumentalnej oraz muzykę filmową. Zajmował się niemal wszystkimi współczesnymi technikami kompozytorskimi. Skomponował kilkaset utworów, napisał muzykę do blisko 100 filmów, opublikował 20 książek. Był najbardziej wpływowym japońskim kompozytorem XX wieku.

Posłuchaj
114:58 2022_09_26 23-00-03_PR2_Nocna_strefa.mp3 Japońskie jesieniary (Nocna strefa/Dwójka)

 

Okładki słuchanych płyt Okładki słuchanych płyt
PLAYLISTA:
1. Itsuroh Shimoda – 飛べない鳥と飛ばない鳥(Tobenaitori to tobanai tori) [LP "Love Songs and Lamentations", Polydor 1973 / P-Vine Records 2022]

2. Yoshiko Sai – 椿は落ちたかや (Tsubaki Wa Ochita Kaya) [LP "Mangekyō", Black 1975 / P-Vine Records 2021]

3. Toru Takemitsu – In An Autumn Garden – Echo I, wyk. Reigakusha ["秋庭歌一具 = In An Autumn Garden", Sony 2002]

4. Tsunekichi Suzuki – 疫病の神 (Yakoubyou No Kami) ["ぜいご(Zeigo)", Off Note 2006]

5. Tsunekichi Suzuki – Omoide ["深夜食堂のうた (Midnight Diner)", Amuse 2016]

6. Maki Asakawa – 十三日の金曜日のブルース(Jūsannichi No Kinyōbi No Burūsu) [LP "浅川マキの世界 (Asakawa Maki No Sekai)", Express 1970]

7. Maki Asakawa - Blue Spirit Blues [LP "Blue Spirit Blues", Express 1972]

8. Doji Morita – ふるえているネFurueteirune ["A Boy", Polydor 1977]

9. Toru Takemitsu – Equinox, wyk. Shin-ichi Fukuda ["Takemitsu: Complete Original Solo Guitar Works", Naxos 2014]

10. Ryuichi Sakamoto & Miki Nakatani – ちいさい秋みつけたChīsai aki mitsuketa ["Nihon No Uta Vol. 1", Commmons 2007]

11. Kenji Endo – Curry Rice [LP "Even A Tree Can Shed Tears: Japanese Folk & Rock 1969-1973", Light In The Attic 2017 / oryginalnie na „満足できるかな”, Polydor 1971]

12. Ichiko Aoba – amuletum ["amuletum/bouquet", Ichiko Aoba 2020]

13. Trad. (opr. Kiyoshi Yamaya) – Akita Obako, wyk. Kifu Mitsuhashi i inni ["Shakuhachi: The Ballads Of The Village = 尺八 里の詩", Columbia 1976]

14. Yoshiko Sai – 胎児の夢 (Taiji No Yume) ["胎児の夢 (Taiji No Yume)", Blow Up 1977]

15. Yoshiko Sai – Mayoi No Kami [LP "Taklamakan", P-Vine 2008]

16. Mio Fou – Picasso No Ao ["Mio Fou", Japan Record 1984]

17. Mio Fou – Pierrot Le Fou ["Mio Fou", Japan Record 1984]

18. Toru Takemitsu – In An Autumn Garden (fragment), wyk. Reigakusha ["秋庭歌一具 = In An Autumn Garden", Sony 2002

***

Tytuł audycji: Nocna strefa

Prowadził: Krzysztof Dziuba

Data emisji: 26.09.2022

Godzina emisji: 23.00

Czytaj także

Buddyzm i Afryka w "Nocnej strefie"

Ostatnia aktualizacja: 02.08.2022 00:55
Zamglone lasy wzgórz Kōya-san i tamtejsze zespoły świątyń to widok, który pozostaje z człowiekiem na zawsze. To tutaj, na zupełnym odludziu, w zalesionych górach w IX wieku mnich Kūkai ustanowił wspólnotę buddyzmu ezoterycznego Shingon i to tutaj zabrała nas nowa muzyka Midori Takady.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Kraftwerk na Bałkanach i głosy ze Wschodu

Ostatnia aktualizacja: 29.08.2022 10:40
Nad fenomenem "bułgarskich głosów" rozwodzono się już nieraz. Polifoniczne pieśni z Bałkanów swego czasu podbiły świat, a także serca artystów i producentów z najróżniejszych stron sceny, w tym serce samego Ivo Wattsa-Russella. W latach 80. kierowana przez niego wytwórnia 4AD wznowiła (wydany w 1975 roku w Szwajcarii) album "Le Mystère des Voix Bulgares" i tym samym sprawiła, że muzyka bułgarska trafiła do nowej publiczności.
rozwiń zwiń